Występuje endemicznie głównie w południowo-zachodnich stanach USA, północnym Meksyku i niektórych obszarach Ameryki Południowej, ale notowano zawleczenia choroby do innych krajów.
Etiologia
Coccidioides immitis wykrywa się w zasadowych glebach. Zakażenie następuje zwykle poprzez aspirację konidiów grzyba.
Objawy i przebieg
Kokcydioidomykoza przebiega w 50% bezobjawowo lub jako krótkotrwała infekcja dróg oddechowych. W 7–28 dni po ekspozycji mogą wystąpić objawy grypopodobne (gorączka, kaszel, ból głowy, nocne poty, bóle mięśni)[2], które w większości przypadków wycofują się samoistnie. Czasami na tułowiu i kończynach występuje drobna wysypka plamista lub plamisto-grudkowa.
U 5–10% pacjentów, u których doszło do postaci objawowej, rozwijają się przewlekła postać płucna ze zmianami guzkowatymi i cienkościennymi jamkami.
W kilka tygodni – miesięcy od infekcji pierwotnej u kolejnych 5% pacjentów opisuje się postać rozsianą – szerzenie choroby na kości, stawy, skórę i utkanie podskórne, a także ośrodkowy układ nerwowy. U 25% chorych z postacią rozsianą rozwija się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Diagnostyka
Zmiany guzkowe w płucach – preparat histopatologiczny
W większości przypadków postępowanie jest wyczekujące, zakażenie ulega samoleczeniu. Pacjenci, u których dochodzi do ostrego rozwoju choroby lub z grupy wysokiego ryzyka (stany obniżenia odporności) wymagają wielomiesięcznej, a nawet wieloletniej farmakoterapii przeciwgrzybiczej (flukonazol, itrakonazol) oraz ewentualnie interwencji chirurgicznej. Amfoterycyna B jest rezerwowana dla najcięższych przypadków oraz leczenia w przebiegu ciąży[3].
↑Walsh TJ, Dixon DM: Spectrum of Mycoses. W: Samuel Baron: Medical microbiology. Galveston, Tex.: University of Texas Medical Branch at Galveston, 1996. ISBN 0-9631172-1-1. Brak numerów stron w książce
↑Kenneth J. Ryan, C.L. Ray, John C. Sherris: Sherris medical microbiology: an introduction to infectious diseases. New York: McGraw-Hill, 2004, s. 680–683. ISBN 0-8385-8529-9.
