Sahara – jeden z obszarów strefy klimatów zwrotnikowych widziany z satelity
Strefa klimatów zwrotnikowych – w klasyfikacji klimatówOkołowicza, jedna z 5 głównych stref klimatycznych, obejmująca obszary kuli ziemskiej w okolicach obu zwrotników. Średnie roczne temperatury w tej strefie przekraczają 20 °C, ale średnie miesięczne są bardziej zróżnicowane w ciągu roku niż w klimacie równikowym: temperatura najchłodniejszego miesiąca może wynosić od 10 do 20 °C natomiast temperatury najcieplejszego miesiąca są wyższe niż we wszystkich pozostałych strefach (często przekraczają 30 do 35 °C). Cechą charakterystyczną klimatów zwrotnikowych są duże amplitudy dobowe temperatur. Opady występują najczęściej lub wyłącznie w półroczu letnim. W klimatach suchych są one sporadyczne lub całkowicie ich brak.
Na obszarach lądowych strefy zwrotnikowej występują wyże okołozwrotnikowe, stąd też opady w tych obszarach są znikome, co powoduje, że jest w nich sucho lub skrajnie sucho. Ukształtowały się tutaj największe pustynie świata, m.in. Sahara, Ar-Rub al-Chali, Wielka Pustynia Piaszczysta oraz najsuchsze miejsce na Ziemi – pustynia Atakama, gdzie przez kilkaset lat nie spadła ani jedna kropla wody. Z kolei brak opadów na zachodnich wybrzeżach strefy zwrotnikowej związany jest z występowaniem chłodnych prądów morskich. Oznacza to, że występują tu opady sporadyczne. Natomiast wybrzeża wschodnie są wilgotniejsze, co związane jest z występowaniem wiatrów wschodnich, które przynoszą wilgotne powietrze znad oceanu. Dodatkowo w Azji Południowej i Azji Południowo-Wschodniej obfite opady przynosi co roku monsun letni.
Podsumowując, w strefie klimatów zwrotnikowych wydziela się następujące typy klimatów:
wilgotny oraz wilgotny monsunowy
pośredni oraz pośredni monsunowy
kontynentalny suchy oraz kontynentalny suchy monsunowy
wybitnie i skrajnie suchy.
Gleby występujące w strefie klimatu zwrotnikowego to tzw. szaroziemy charakteryzujące się niską zawartością próchnicy.
W strefie zwrotnikowej występują oazy, kserofity oraz sukulenty.
