Klaus Conrad (ur. 19 czerwca1905 w Reichenbergu, zm. 5 maja1961 w Getyndze) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra, profesor psychiatrii na Uniwersytecie w Getyndze. Jego najważniejszym dziełem jest monografia Die beginnende Schizophrenie. Versuch einer Gestaltanalyse des Wahns (1958), w której przedstawił psychopatologiczny opis objawów prodromalnych schizofrenii, koncepcję „nastroju urojeniowego” („tremy”)[1][2].
Wybrane prace
Der Konstitutionstypus als genetisches Problem. Versuch einer genetischen Konstitutionslehre. Berlin: Verlag von Julius Springer, 1941.
Das Unbewusste als phänomenologisches Problem. Fortschritte der Neurologie und Psychiatrie 25, s. 56–73, 1957
Gestaltanalyse und Daseinsanalytik. Nervenarzt, 30, s. 405–410, 1959
Die beginnende Schizophrenie - Versuch einer Gestaltanalyse des Wahns. Stuttgart: Georg Thieme, 1958
Przypisy
↑Aaron L. Mishara. Klaus Conrad (1905–1961): Delusional Mood, Psychosis, and Beginning Schizophrenia. „Schizophrenia Bulletin”. 36 (1), s. 9–13, 2010. DOI: 10.1093/schbul/sbp144.
↑Detlev W. Ploog. Klaus Conrad (1905–1961). „History of Psychiatry”. 13 (51), s. 339–357, 2002. DOI: 10.1177/0957154X0201305107.
.jpg)
