Kenny G właściwie Kenneth Gorelick[1] (ur. 5 czerwca 1956 w Seattle[1]) – amerykański saksofonista i klarnecista.
Pierwszy raz spotkał się z saksofonem, kiedy usłyszał czyjś występ w programie The Ed Sullivan Show. Jego matka wypożyczyła mu pierwszy saksofon, uczył się na nim grać w domu. Godzinami słuchał płyt wykonawców saksofonowych, próbując naśladować słyszane dźwięki. We Franklin High School, gdzie się uczył, należał do szkolnego zespołu.
Kenneth Gorelick rozpoczął swoją karierę jako profesjonalny saksofonista, kiedy dostał pracę u Barry’ego White’a w Love Unlimited Orchestra.
W 1982 roku podpisał umowę z Arista Records, jako solowy artysta. Wydał wiele albumów, na których gościnnie pojawiło się wiele gwiazd, m.in. Whitney Houston, Natalie Cole, Aretha Frankin i Smokey Robinson. Jego płyty są zazwyczaj klasyfikowane jako smooth jazz.
Jego czwarty album, Duotones przyniósł mu przełomowy sukces w 1986 roku. Jego instrumentem jest saksofon sopranowy, ale gra również na saksofonie altowym i tenorowym oraz okazjonalnie na flecie.
W 2003 roku Kenny G został umieszczony przez RIAA na 25 miejscu najlepiej sprzedających się artystów w Ameryce, z 48 milionami sprzedanych albumów w Stanach Zjednoczonych. W 1994 roku wygrał nagrodę Grammy w kategorii Najlepsza instrumentalna kompozycja (Grammy Award for Best Instrumental Composition) za piosenkę „Forever in Love”.
Albumy
Albumy studyjne
Albumy świąteczne
Kompilacje
Albumy koncertowe
| Tytuł
|
Dane dot. albumu
|
Pozycja na liście
|
Certyfikat
|
USA
[2]
|
| Kenny G Live
|
- Data: 21 listopada 1989
- Wydawca: Arista Records
|
16
|
- USA: 4x platynowa płyta[8]
- CAN: złota płyta[9]
|
| Best
|
- Data: 13 lutego 2006[29]
- Wydawca: Sony BMG
|
–
|
|
| „–” oznacza, że album nie był notowany.
|
EP
| Tytuł
|
Dane dot. albumu
|
| Six of Hearts
|
- Data: 1 stycznia 1997
- Wydawca: Arista Records
|
Single
| Tytuł
|
Rok
|
Pozycja na liście
|
USA
[2]
|
NZL
[30]
|
NLD
[31]
|
AUS
[32]
|
UK
[4]
|
| „Hi, How Ya Doin’?”
|
1984
|
–
|
–
|
–
|
–
|
70
|
| „Love on the Rise”
|
1985
|
–
|
–
|
–
|
–
|
87
|
| „Don’t Make Me Wait for Love”
|
1986
|
15
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „What Does It Take (To Win Your Love)”
|
–
|
–
|
–
|
–
|
64
|
| „Songbird”
|
1987
|
4
|
22
|
27
|
–
|
22
|
| „Silhouette”
|
1988
|
13
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Against Doctor’s Orders”
|
1989
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „We’ve Saved the Best for Last”
|
47
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Going Home”
|
56
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Forever in Love”
|
1992
|
18
|
–
|
–
|
49
|
47
|
| „By the Time This Night is Over”
|
1993
|
25
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Sentimental
|
72
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Even if My Heart Would Break”
|
1944
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Have Yourself a Merry Little Christmas”
|
1995
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „The Moment”
|
1996
|
63
|
–
|
–
|
–
|
98
|
| „Havana”
|
1997
|
66
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „What a Wonderful World”
|
1999
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Auld Lang Syne”
|
7
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „One More Time”
|
2002
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Deck the Halls/The Twelve Days of Christmas”
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Auld Lang Syne [Freedom Mix]”
|
2003
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „I Believe I Can Fly”
|
2005
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „The Way You Move”
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „My Favorite Things”
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „We Wish You a Merry Christmas”
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „Jingle Bell Rock”
|
2006
|
–
|
–
|
–
|
–
|
–
|
| „–” oznacza, że singel nie był notowany.
|
Nagrody i wyróżnienia
| Rok
|
Kategoria
|
Tytułem
|
Nagroda
|
Nota
|
Źródło
|
| 1993
|
Best Instrumental Composition
|
„Forever in Love”
|
Nagroda Grammy
|
Laur
|
[33]
|
Przypisy
Linki zewnętrzne
