Kazimierz Czarnecki (podpułkownik)

Kazimierz Czarnecki
Ilustracja
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Pełne imię i nazwisko

Kazimierz Zygmunt Czarnecki

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1894
Olesko, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń, RFSRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Ośrodek Zapasowy 13 Dywizji Piechoty

Stanowiska

dowódca ośrodka

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa:
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

Kazimierz Zygmunt Czarnecki (ur. 17 grudnia 1894 w Olesku, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Michała i Anieli z Zawadzkich[1]. Działacz niepodległościowy, w czasie I wojny światowej walczył m.in. w 2 pułku piechoty pod Mołotkowem[1]. W 1918 roku rozpoczął służbę w 4 pułku piechoty, a w 1920 roku – w Mińskim pułku strzelców. W tym czasie uczestniczył w akcji wileńskiej gen. Lucjana Żeligowskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. 12 kwietnia 1927 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 37. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W maju 1927 został wyznaczony w 86 pułku piechoty w Mołodecznie na stanowisko dowódcy I batalionu[2][3]. 14 grudnia 1931 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W marcu 1932 roku został przeniesiony z 39 Pułk Piechoty w Jarosławiu do Korpusu Ochrony Pogranicza[5][6]. 21 marca 1935 roku został przeniesiony z KOP i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 40 pułku piechoty Dzieci Lwowskich we Lwowie[7]. W latach 1935–1937 dowódca batalionu szkolnego Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Po jego likwidacji trafił do 7 pułku piechoty Legionów. W 1939 roku był komendantem Kadry Zapasowej Piechoty „Włodzimierz” w Włodzimierzu[8].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był dowódcą Ośrodka Zapasowego 13 Dywizji Piechoty. Po agresji ZSRR na Polskę w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku[1]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 roku mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[9][10]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[11][12], jednak Kazimierz Zygmunt Czarnecki nie został zidentyfikowany.

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[13][14][15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[16][17][18].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 90.
  2. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 144.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 100, 180.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 15 grudnia 1931 roku, s. 397.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 253.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25, 905.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 35.
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 12, 663.
  9. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
  10. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  11. ↑ Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
  12. ↑ Pierwsze ekshumacje w Katyniu. "Wszystko było przesiąknięte zapachem śmierci" - Historia [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2025-01-04] (pol.).
  13. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 4 [dostęp 2025-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  14. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  15. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  16. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  17. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  18. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  19. ↑ M.P. z 1938 r. nr 64, poz. 72 - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94) .
  20. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345.
  21. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  22. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych G.M.I.L. 1254 z 1926 r. (Dziennik Personalny z 1926 r. Nr 12, s. 70)

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!