Kazimierz Chojnacki
pułkownik pilot
|
Data i miejsce urodzenia
|
7 listopada 1934 Kobylany
|
Przebieg służby
|
Lata służby
|
1954–1990
|
Siły zbrojne
|
Ludowe Wojsko Polskie
|
Formacja
|
Siły Powietrzne RP
|
Jednostki
|
Oficerska Szkoła Lotnicza nr 5 8 Eskadra Pilotażu Podstawowego Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. F. Żwirki i S. Wigury 64 Lotniczy Pułk Szkolny 60 Lotniczy Pułk Szkolny 66 Lotniczy Pułk Szkolny Dowództwo Wojsk Lotniczych 56 Pułk Śmigłowców Bojowych Dowództwo Wojsk Lądowych Wyższa Szkoła Lotnicza im. Jana Krasickiego
|
Stanowiska
|
instruktor pilot, dowódca klucza, zastępca dowódcy eskadry, nawigator pułku, zastępca dowódcy pułku, inspektor techniki pilotowania, dowódca pułku, główny specjalista lotnictwa w Dowództwie Wojsk Lądowych, kierownik kontraktu specjalnego w Libii, dowódca Polskiej Lotniczej Eskadry Pomocy Etiopii, starszy inspektor w Wyższej Szkole Lotniczej w Dęblinie, dowódca Polskiej Lotniczej Eskadry Pomocy Etiopii
|
Odznaczenia
|
|
Kazimierz Chojnacki (ur. 7 listopada 1934 w Kobylanach) – pułkownik pilot Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Życiorys
Szkołę średnią ukończył w 1954 i 1 października 1954 wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu[1] - ukończył ją 2 grudnia 1956 i został skierowany do 8 Eskadry Pilotażu Podstawowego Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Grójcu, gdzie był pilotem instruktorem na samolotach Junak-3[2].
31 stycznia 1958 został przeniesiony do eskadry szkolnej w 64 Lotniczym Pułku Szkolnym w garnizonie Przasnysz gdzie do 30 września 1958 szkoli podchorążych na samolotach Jak-11[3]. 1 października 1958 przechodzi do 60 Lotniczego Pułku Szkolnego do Radomia celem szkolenia podchorążych na samolotach Lim-1 i Lim-2[4].
1 listopada 1964 został instruktorem pilotażu na samolotach TS-11 Iskra. Kolejny awans w karierze uzyskał 2 października 1965 r. wykonując obowiązki dowódcy klucza lotniczego w 60 Lotniczym Pułku Szkolnym w Radomiu. 5 czerwca 1967 r. podczas wykonywania nocnego pilotażu na samolocie TS-11 Iskra miał wypadek lotniczy zakończony katapultowaniem[5].
1 października 1968 r. został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego, które ukończył 31 lipca 1971 roku. Po akademii został skierowany do Tomaszowa Mazowieckiego, gdzie otrzymał przydział służbowy na stanowisko zastępcy dowódcy eskadry w 66 Lotniczym Pułku Szkolnym[potrzebny przypis].
31 października 1973 r. awansował na nawigatora pułku. Następnie, 16 listopada 1974 r. został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[6]. 2 czerwca 1976 roku został skierowany do Poznania, gdzie pełnił zawodową służbę na stanowisku inspektora techniki pilotowania w Dowództwie Wojsk Lotniczych. 2 czerwca 1977 roku (według innych źródeł 3 czerwca 1977 roku[7] ) został dowódcą 56 Pułku Śmigłowców Bojowych w Inowrocławiu i był nim do 30 września 1980 roku[6].
1 października 1980 roku został wyznaczony do wykonywania obowiązków na stanowisku głównego specjalisty lotnictwa w Dowództwie Wojsk Lądowych, którym był do 30 sierpnia 1983 roku. 31 sierpnia 1983 roku objął obowiązki kierownika kontraktu specjalnego w Libii, które wykonywał do 30 maja 1985 roku.
21 lipca 1985 roku został dowódcą Polskiej Lotniczej Eskadry Pomocy Etiopii. Następnie został wyznaczony, od 21 sierpnia 1986 roku do 1 kwietnia 1988 r., na stanowisko starszego inspektora w Wyższej Szkole Lotniczej im. Jana Krasickiego w Dęblinie[8].
3 października 1990 roku przeszedł na emeryturę. Podczas zawodowej służby był pilotem wojskowym pierwszej klasy wykonując pilotaż na różnych typach samolotów o nalocie ogólnym 3700 godzin[5].
Ordery, odznaczenia, wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
- Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2000. Poznań: Redakcja Czasopism WLOP, 2001. ISBN 83-909008-6-6.
- Józef Zieliński, Marian Mikołajczuk: Historia polskiego lotnictwa wojskowego 1945 -1962. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2010. ISBN 978-83-61529-78-1.
- Janusz Ziółkowski, Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, 75 lat Dęblińskiej Szkoły Orląt. Toruń-Dęblin: Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-711-X.
- Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, Zeszyty Naukowe, Radom Zasłużony Ośrodek Wojskowego Szkolnictwa Lotniczego, Materiały z Konferencji Naukowej 15-16 IV 2005r. Dęblin: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, 2006. ISSN 1641-9723.
- Grzegorz Ciechanowski: Żołnierze polscy w misjach i operacjach pokojowych poza granicami kraju w latach 1953-1989. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2009. ISBN 978-83-7611-012-7.
- Jan Celek: Wyższa Oficerska Szkoła Lotnicza im. Jana Krasickiego. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06169-6.
- 56 Pułk Śmigłowców Bojowych. Jednostki Wojskowe. [dostęp 2014-03-14].