Jego badania nad litewskimi nazwami osobistymi doprowadziły go do badania nazw miejscowości. Na ich podstawie był w stanie ustalić, że ojczyzna Litwinów i innych ludów bałtyckich do VI do IX wieku n.e. znajdowała się na północ od Ukrainy, w rejonie rzeki Prypeć. Ponadto studiował kolejność chronologiczną słowiańskich zapożyczeń w językach bałtyckich.
Dokonał także językowej rekonstrukcji imion pierwszych książąt Wielkiego Księstwa Litewskiego i obalił teorie o ich słowiańskim pochodzeniu. Stało się to głównym impulsem dla koncepcji Słownika akademickiego języka litewskiego (Didysis Lietuvių Kalbos Žodynas)[2]. Zmarł w Królewcu i został pochowany na cmentarzu Pietraszuńskim w Kownie.