Karol Wojciechowski
Karol Fulgencjusz Wojciechowski[a] (ur. 1 stycznia 1891 w Brzozowie, zm. 13–14 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 1 stycznia 1891 w Brzozowie, w ówczesnym powiecie sochaczewskim guberni warszawskiej, w rodzinie Józefa i Heleny z Grabskich[2][3][4]. W dwudziestoleciu międzywojennym był długoletnim oficerem 9 pułku piechoty Legionów[1][5][6][7][8][9]. 3 maja 1922 zweryfikowany został w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, w korpusie oficerów piechoty. 19 marca 1928 awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 192. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1933 został obwodowym komendantem Przysposobienia Wojskowego w Tomaszowie Lubelskim[10]. Od 1 lutego 1936 pełnił służbę na stanowisku podkwatermistrza III batalionu 9 pp Leg., który był detaszowany w Tomaszowie Lubelskim[11]. Później, w tym samym stopniu i starszeństwie, został przeniesiony do korpusu oficerów administracji[12]. W marcu 1939 pełnił służbę na stanowisku oficera placu Zamość[13].
W niewyjaśnionych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej[11]. Przebywał w obozie w Kozielsku[14]. 11 lub 12 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego[14]. 13 lub 14 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[14]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopień majora[15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[16].
Karol Wojciechowski był żonaty z Marią z Ullmannów, z którą miał córki Krystynę i Barbarę[10].
Ordery i odznaczenia
2 marca 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[2].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Początkowo w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Karol III Wojciechowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1], a następnie jako „Karol Fulgeneyusz Wojciechowski”.
Przypisy
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 149, 441.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-14].
- ↑ Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Brzozowie : Księga urodzeń 1890-1893 : pliki 11–12. Polskie Towarzystwo Genealogiczne. [dostęp 2023-10-14].
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 698, tu podano, że urodził się w Baszowej, w ówczesnym powiecie łuckim guberni wołyńskiej.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 143, 383.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 25, 226.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 66, 539.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 66.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 63.
- ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 698.
- ↑ a b Kiński 1993 ↓, s. 323.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 301, w marcu 1939 zajmował 35. lokatę.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 557.
- ↑ a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 234.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 149.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 143.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 25.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 66, tu odznaczony po raz pierwszy.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 301, tu także odznaczony po raz pierwszy.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 698 foto.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929, s. 242.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński. Pro memoria. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
|
|