Po wybuchu wojny przybył do Warszawy, gdzie przebywał jego ciężko chory ojciec (zmarł 24 października 1940). We wrześniu 1940 Karola Frycza aresztowało Gestapo i 19 września trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Dzięki staraniom żony Felicji został z obozu zwolniony 29 listopada 1940. Po kolejnym aresztowaniu 19 kwietnia 1942, ponownie trafił do Auschwitz, gdzie został rozstrzelany 27 maja 1942[4].
Przekonania polityczne Frycza odznaczały się oryginalnością na tle myśli politycznej endecji. Był zwolennikiem monarchii. W historii Polski chętniej odwoływał się do epoki jagiellońskiej, niż piastowskiej. W geopolityce wyrażał przekonanie, że należy utrzymywać bliskie relacje z Węgrami. Uważał, że istnieje naród ukraiński i stał na stanowisku, że powinna istnieć niepodległa Ukraina[7].
Przypisy
↑A. Meller, Endecki hungarofil – przypadek Karola Stefana Frycza (1910–1942), „Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego”, 10, 2018, s. 358.
↑Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia, Henryk Władysław Skorek (red.), Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 487, ISBN 83-908655-0-5.
↑ abcP. Tomaszewski, Karol Stefan Frycz, [w:] Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955, red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, t. 1, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2010, s. 108.
↑A. Meller, Endecki hungarofil – przypadek Karola Stefana Frycza (1910–1942), „Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego”, 10, 2018, s. 359.