Karol Kenar

Karol Kenar

Karol Kenar (przed 1955)
Data urodzenia	1 lutego 1919
Data śmierci	26 listopada 1995
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Sanoku
Miejsce zamieszkania	Sanok
Narodowość	polska
Pracodawca	Autosan
Odznaczenia

Karol Kenar (ur. 1 lutego 1919, zm. 26 listopada 1995) – polski pracownik związany z Sanokiem, działacz społeczny.

Nagrobek Karola Kenara

Ulica Karola Kenara w Sanoku

Życiorys

Karol Kenar urodził się 1 lutego 1919 jako syn Wiktora. W pierwszej połowie 1939 roku został zatrudniony w warsztatach lotniczych w Krośnie. Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej wraz z innymi pracownikami był internowany przez Niemców w barakach na terenie miejsca pracy i pracował na rzecz przejętej przez władze III Rzeszy fabryki do 1944. Wobec zbliżającego się frontu wschodniego i decyzji Niemców o ewakuacji załogi warsztatów na Zachód, pracownicy zostali wywiezieni, zaś Karol Kenar zdołał uciec z transportu w rejonie Jasła.

Po zakończeniu wojny został zatrudniony w przemyśle górniczym. Ukończył dwuletnie kształcenie w specjalizacji mistrza maszynowego w Śląskich Zakładach Techniczno-Naukowych w Katowicach. W 1948 podjął pracę w fabryce Sanowag (późniejsza Sanocka Fabryka Autobusów „Autosan”) w Sanoku. Był wyróżniany za wydajność pracy^[1]. Pracował na stanowiskach głównego mechanika Sanowagu, zastępcy kierownika inwestycji, w latach 70. był kierownikiem zmianowym narzędziowni w oddziale Autosanu w podsanockim Zasławiu. Był racjonalizatorem, sprawował stanowisko przewodniczącego Klubu Techniki i Racjonalizacji w fabryce. Obok pracy zakładowej zaangażował się w działalność społeczną, w szczególności ukierunkowanej na poprawę warunków socjalnych i bytowych pracowników fabryki. Był jednym z pomysłodawców powstania przystani nad Sanen, inicjatorem budowy bloków mieszkalnych przy ulicy Kazimierza Lipińskiego w Sanoku. Przyczynił się do uruchomienia radiowęzła w fabryce oraz utworzenia kina w Zakładowym Domu Kultury (były Dom Robotniczy). W wyniku idei Karola Kenara w 1957 powstało Spółdzielcze Zrzeszenie Domków Jednorodzinnych, od 1958 tworzące osiedle położone w dzielnicy Zatorze przy ulicy Warzywnej^[2], na którym sam Kenar mieszkał i na którym osiedlały się rodziny pracowników fabryki Autosan (do 1978 było 73 rodziny). Osiedle nazwane imieniem Króla Jana III Sobieskiego^[3], a potocznie na cześć inicjatora było określane jako „Kenarówka”^[4]. W jego domu funkcjonował Komitet Osiedlowy i biblioteka, którą prowadził. Był inicjatorem powstawania na osiedlu dróg, oświetlenia ulicznego, doprowadzenia wody, gazyfikacji, kanalizacji, sadzenia zieleni i drzew, włączenia linii telefonicznej, budowy placu zabaw.

Był radnym Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Sanoku; wybrany w 1954^[5], 1958 (zasiadł w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej)^[6], 1984 (zasiadł w Komisji Spraw Samorządu Mieszkańców)^[7]. Podczas stanu wojennego został członkiem Tymczasowej Miejskiej Rady Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON) w Sanoku, a 29 marca 1983 został wybrany delegatem na I Zjazd Wojewódzki PRON^[8]. Był działaczem bezpartyjnym^[3]. Pełnił funkcję przewodniczącego komitetu blokowego nr 15^[9].

W lutym 1979 został laureatem konkursu-plebiscytu „Postawy” organizowanego przez Rozgłośnię Polskiego Radia Rzeszów i dziennika „Nowiny”^[10].

Karol Kenar odszedł na emeryturę w czerwcu 1979^[11]. Zmarł 26 listopada 1995. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Z żoną miał syna Tadeusza (ur. 1947, nauczyciel)^[12].

Na obszarze sanockiej dzielnicy Zatorze w rejonie osiedla zainicjowanego przez Karola Kenara jedna z ulic została nazwana jego imieniem^[13].

Odznaczenia i wyróżnienia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi (1954, uchwałą Rady Państwa z 24 kwietnia 1954 za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie przemysłu maszynowego)^[14]
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985)^[15]
• Złota Odznaka „Za zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego” (1976)^[16]
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1978)^[17]
• Odznaka „Zasłużony dla Sanockiej Fabryki Autobusów” (1979)^[18]
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego” (1975)^[19]
• Odznaka „Zasłużony dla Województwa Krośnieńskiego” (1983)^[20]
• Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego” (1987)^[21]
• Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego” (1987)^[22][3]
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Krośnieńskiego” I stopnia (1988)^[23]
• Odznaczenia związkowe
• Wyróżnienie dla działacza komitetu blokowego (1969)^[24]
• „Jubileuszowy Adres” (1984)^[25]

Przypisy

1. Orły naszej produkcji. „Głos Sanowagu”, s. 2, Nr 5 z 30 kwietnia 1955. 
2. Marian Struś. Bohaterowie naszych publikacji. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 17 (110) z 10-20 czerwca 1978. 
3. Zaszczytne wyróżnienia dla sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 22 (421), s. 1-2, 1-10 sierpnia 1987. 
4. Wiesław Koszela. Zbliża się srebrny jubileusz „Kenarówki”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, Nr 28 z 10-20 października 1981. 
5. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 146, 155, 160, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
6. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 163, 164, 165, 166, 175, 176, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
7. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, 290, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
8. Obradował I Miejski Zjazd PRON. Edward Sikorski – delegatem na Kongres Krajowy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 10 (266) z 10-20 kwietnia 1983. 
9. Dzień czynu w Sanoku. „Nowiny”, s. 2, Nr 116 z 29 kwietnia 1974. 
10. K. Kenar – laureatem konkursu „Postawy”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 6 (135) z 20-28 lutego 1979. [dostęp 2015-09-10]. 
11. Jan szybko przemija życie, jak szybko ucieka czas.... „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 19 (148) z 1-10 lipca 1979. 
12. Spośród wielu.... W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 195-197. ISBN 83-87450-00-6.
13. Wykaz nazw ulic niasta Sanoka. bip.um.sanok.pl. [dostęp 2016-06-03].
14. M.P. z 1954 r. nr 53, poz. 730.
15. Marian Struś. Rada Miejska PRON w kampanii wyborczej do Sejmu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 22 (349) z 1-10 sierpnia 1985. 
16. Wysokie odznaczenia dla wieloletnich działaczy sportowych i kulturalnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 23 (68) z 1-15 grudnia 1976. 
17. SFA – „Zasłużona dla Sanoka”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 11 (104) z 10-20 kwietnia 1978. 
18. Wysokie odznaczenia dla mieszkańców Sanoka i pracowników SFA na 30-lecie PRL. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 21 (150) z 20-31 lipca 1979. 
19. Wiesław Koszela. „Autosanowe” echa Święta Odrodzenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 16 (35) z 15 sierpnia – 15 września 1975. 
20. Odznaczenia i wyróżnienia dla sanockich działaczy FJN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22 (278) z 10-20 sierpnia 1983. 
21. Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego”. „Nowiny”. Nr 169, s. 3, 23 lipca 1987. 
22. Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego”. „Nowiny”, s. 3, Nr 169 z 23 lipca 1987. 
23. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 307, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
24. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 218, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
25. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia

• Adam Socha. Konkurs – plebiscyt „Postawy”. Karol Kenar. „Nowiny”, s. 6, Nr 286 z 16-17 grudnia 1978. 
• Marian Struś. Życiorysy pracą pisane. Karol Kenar. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 8 (101) z 10-20 marca 1978.