Po maturze ze względu na mieszczańskie pochodzenie nie została przyjęta na studia[1]. Rozpoczęła więc pracę w fabryce mebli, gdzie nabawiła się choroby kręgosłupa. Zmuszona była przerwać pracę i uzyskała zgodę na rozpoczęcie studiów teologii ewangelickiej w Berlinie. Po złożeniu egzaminu przebywała przez 14 tygodni w klinice ortopedycznej, w trakcie leczenia opanowała samodzielnie podstawy języka polskiego. Egzamin z języka polskiego złożyła w Domu Kultury Polskiej w Berlinie. Mimo ukończonych studiów teologicznych, była ze względów zdrowotnych niezdolna do pracy w charakterze pastora. Zarabiała więc na życie jako lektorka w wydawnictwie ewangelickim, a także zajęła się tłumaczeniem literatury polskiej na język niemiecki.
Wspierała także opozycję solidarnościową w Polsce, w czasie swoich podróży do Warszawy i Gdańska przewoziła nielegalnie materiały i wydawnictwa. Używając pseudonimu „Czarny kot”, tłumaczyła uchwały i odezwy polskiej opozycji[1]. Była obserwowana i namawiana do współpracy przez Stasi. W 2010 roku prezydent Bronisław Komorowski i Lech Wałęsa wręczyli jej za działalność Medal Wdzięczności Europejskiego Centrum Solidarności[1]. Jest on przyznawany obcokrajowcom za pomoc Polsce w walce o wolność i demokrację[2].
Od 2002 roku była organizatorką Salonu Literatury Polskiej we Frankfurcie nad Odrą, gdzie mieszkała, podczas którego prezentowała przekłady wybitnych polskich autorów[3][4].
