Kanazawa jest największym miastem regionu Hokuriku, które powstało wokół zamku zbudowanego w 1583 r. przez Toshiie Maedę (1538-1599).
Ma umiarkowany, deszczowy klimat z opadami śniegu w zimie.
Historia
W XV i XVI wieku w regionie tym, pod wodzą buddyjskiej sekty Ikkō-shū (wyznawców Jōdo-shinshū), wybuchały bunty chłopów, drobnych feudałów, mnichów buddyjskich i sintoistycznych przeciwko rządom samurajów. Buntownicy ustanowili własne rządy w rodzaju republiki, którą nazwano „chłopskim królestwem”. Centrum ich władzy znajdowało się w świątyni Oyama-gobō (także ang. nazwa: Kanazawa Gobo). Na miejscu tym w późniejszych latach stanął zamek Kanazawa[1].
Świątynia Oyama-gobō została zniszczona przez armię Nobunagi Ody w 1580 roku. Toshiie Maeda, jeden z jego popleczników i twórca domeny (hanu) Kaga zbudował tam w 1583 r. zamek i władając tym regionem, stał się jednym z najbogatszych feudałów ówczesnej Japonii. Rodzina Maeda popierała rozwój sztuki i rzemiosła. Kontynuując tradycje, do dziś Kanazawa jest znana m.in. z: kolorowej ceramiki Kutani, wyrobów z laki ozdabianych złotem, ręcznie malowanego jedwabiu, domowych ołtarzyków buddyjskich (butsudan)[2].
