Kanadyjskie sukienki – polski dramat obyczajowy z 2013 w reżyserii Macieja Michalskiego.
Produkcja
Maciej Michalski, autor filmu, zaczerpnął inspirację z historii własnej rodziny i uczynił pierwowzorem Zofii, głównej bohaterki, swą nieżyjącą babcię[1]. Film w zamiarze twórcy miał być „osobistym hołdem dla [jego] babci oraz hołdem dla tamtych dawnych czasów, kolorowego okresu [jego] dzieciństwa”[1]. W ocenie Anny Seniuk scenariusz był „zarazem dramatyczny i komediowy, karykaturalny, sentymentalny i romantyczny”[1].
Zdjęcia do filmu zostały zrealizowane we wsi Sycewo. Okres zdjęciowy trwał od połowy sierpnia do końca października 2011 roku. Sukienki, w których wystąpiła Anna Seniuk były oryginalnymi sukienkami babci Macieja Michalskiego. Budżet filmu został określony jako „symboliczny”[2], grający w nim aktorzy zrezygnowali z honorariów, ale mieli zagwarantowany udział w zyskach[3]. W powstanie filmu autor Maciej Michalski oraz producent Jakub Michalski (prywatnie brat reżysera) zainwestowali własne oszczędności[3].
Fabuła
„Na urodzinach Zofii przenosimy się w świat polskiej wsi z lat osiemdziesiątych. Urodziny te są wielką ucztą smaków, kolorów, ludzi tamtego czasu, ale przede wszystkim oczekiwaniem na przyjazd Amelii i Tadeusza - córki i męża mieszkających od 10 lat w Kanadzie. Niespodziewanie Amelia przyjeżdża sama. Przenosząc się w przeszłość poznajemy prawdziwe powody jej wyjazdu i Kanadę daleką od wymarzonego ideału całej rodziny. Brutalna prawda o ojcu i niej samej ukrywana jest przed Zofią do ostatniego momentu, a to tylko początek zawiłych historii rodzinnych”[4].
Obsada
Na podstawie materiału źródłowego[4].
Wydanie i odbiór
Film trafił do dystrybucji kinowej w Polsce 1 lutego 2013 przez Tongariro Releasing[4][1]. Produkcja zakwalifikowała się do Konkursu głównego o 27. Tarnowską Nagrodę Filmową[5] oraz do Konkursu pełnometrażowych debiutów fabularnych 32. Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”[6][7].
W swojej recenzji Tomasz Raczek pisał, że „Kanadyjskie sukienki to opowieść, która łączy w sobie obyczajową panoramę wiejskiego życia subtelnie mieszając tonację Bożej podszewki i Nie ma mocnych z nieco łzawą nostalgią chwytającej za serce piosenki Mein jidische Mame. (...) To zaskakujące, że tak bogatej palety możliwości aktorskich Anny Seniuk tak długo nie wykorzystywał robiony za solidne pieniądze <<polski film dotowany>>. (...) Przy wszystkich ograniczeniach prywatnego filmu niezależnego, brakach technicznych i elementach które dałoby się poprawić ta produkcja ma do zaoferowania polskiej kulturze coś istotnego: aktorskie kreacje! Tuż za Anną Seniuk stoi tu cały rząd znakomitych aktorek, które zagrały role soczyste, łatwe do zapamiętania. (...) Od Panien z Wilka nie było u nas filmu, który stałby się okazją do takiego koncertu gry aktorek! Oglądając Kanadyjskie sukienki śmiałem się i wzruszałem, zapominając o mankamentach. I zastanawiałem, czy aby nie rodzi się na naszych oczach filmowy drugi obieg, trochę samozwańczy, nie nadzorowany przez urzędy podległe ministerstwu kultury, przekorny ale i pełen pokory wobec tych którzy są najskuteczniejszymi szafarzami naszych emocji – aktorów. W czasach PRL-u pojęcie <<drugi obieg>> oznaczało <<szlachetnie i uczciwie>>. Dzisiaj też”[8].
Z kolei Urszula Lipińska w nieprzychylnej recenzji na łamach portalu Stopklatka oceniła, że film daje „efekt wymęczonego, z trudem dopiętego i skromnego w każdym jego aspekcie”[2]. Krytyczną recenzję opublikowała również Joanna Ostrowska na łamach Czasu Kultury: „Wielkie aspiracje, efekt daleki od oczekiwanego”[9]. Darek Kuźma na łamach Onetu stwierdził z kolei: „Kanadyjskie sukienki (...) zamieniają pomysł wyjściowy, czyli opowiedzenie w słodko-gorzkiej tonacji o ludziach zamkniętych w swoich własnych małych światkach (zarówno w Polsce, jak i Kanadzie), w dziwaczną, kameralną psychodramę, która jest tyleż inteligentna i przewrotna, co naciągana i koszmarna”[10].
Przypisy
- ↑ a b c d Anna Seniuk w filmie "Kanadyjskie sukienki" - 1 lutego w kinach. money.pl, 24 stycznia 2013. [dostęp 2022-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b "Kanadyjskie sukienki" w kinach. culture.pl, 1 lutego 2013. [dostęp 2022-01-25].
- ↑ a b Marek Zaradniak: Kanadyjskie sukienki - film poznańskiego reżysera, w którym gwiazdy zagrały bez honorariów [ZDJĘCIA]. gloswielkopolski.pl, 6 listopada 2012. [dostęp 2022-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c Kanadyjskie sukienki w bazie filmpolski.pl.
- ↑ Kanadyjskie sukienki. 2013.tarnowskanagrodafilmowa.pl, 2013. [dostęp 2022-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ 32. Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”. mlodziifilm.pl, 2013. [dostęp 2022-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ 32. edycja festiwalu "Młodzi i Film". pisf.pl, 14 czerwca 2013. [dostęp 2022-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Tomasz Raczek: Filmowy drugi obieg. portalfilmowy.pl, 27 czerwca 2012. [dostęp 2022-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Joanna Ostrowska: Marzenia ściętej głowy. czaskultury.pl, 4 lutego 2013. [dostęp 2022-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Darek Kuźma: "Kanadyjskie sukienki": rzeczywistość rodem z zabawnego koszmaru. onet.pl, 25 stycznia 2013. [dostęp 2022-01-25].
Linki zewnętrzne
