Kamienica przy 14 rue Martin Bernard w Montbrison
Maison 14 rue Martin-Bernard
 nr rej. PA00117529
|
|
| Państwo
|
 Francja
|
| Miejscowość
|
Montbrison
|
| Adres
|
14 rue Martin Bernard 42600 Montbrison
|
| Typ budynku
|
Kamienica
|
| Rozpoczęcie budowy
|
1587
|
Położenie na mapie Loary  Kamienica przy 14 rue Martin Bernard w Montbrison |
Położenie na mapie Francji  Kamienica przy 14 rue Martin Bernard w Montbrison |
Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy  Kamienica przy 14 rue Martin Bernard w Montbrison |
 45°36′28,2″N 4°03′54,8″E/45,607833 4,065222
|
|
|
Kamienica przy 14 rue Martin Bernard – wzniesiona w 1587 roku. Od 1949 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[1][2].
Lokalizacja
Kamienica zlokalizowana jest przy 14 rue Martin-Bernard w miejscowości Montbrison, w departamencie Loara, w regionie Owernia-Rodan-Alpy[1][3].
Historia
Pierwszy budynek wybudowany w tym miejscu należał, jak podaje E. Revérend du Mesnil, do rodziny Robertet. W XIV wieku został spalony przy plądrowaniu miasta przez wojska angielskie. Obecna kamienica powstała w 1587 roku, przedsionek ze sklepieniem kolebkowym, szeroka kręcona klatka schodowa, przęsła z listwami płaskimi oraz pasy strópów w elewacji przedniej i tylnej. Elewacja przy ulicy, posiada fasadę z ciosanego kamienia datowaną na rok 1587; data wpisana w prostokątny kartusz i powiązana z herbem. Herby mogły należeć do małżeństwa Robertet-Mandelot: po prawej stronie Eléonore, po lewej François lub do następnych właścicieli Marguerite Mandelot i Charlesa de Neuville. Rezydencja przeszła następnie w ręce rodziny Tournonów, a następnie Pierre'a Le Conte, kiedy w 1722 roku poślubił Claudine Devaux de Montbrison[4].
Pod koniec XIX wieku dokonano przebudowy wystroju wnętrz. W salon na pierwszym piętrze wstawiono nowe belki stropowe ozdobione malowanymi kartuszami przedstawiającymi widoki krajobrazów i lokalnej lub wyidealizowanej architektury. Budynek, całkowicie odrestaurowany w 1993 roku, stał się budynkiem mieszkalnym z gabinetem lekarskim[5].
Opis
Elewacja od strony ulicy wykonana jest ciosanego granitu, elewacja od strony dziedzińca jest otynkowana. Elewacje mają pięć przęseł i trzy poziomy oddzielone gzymsami. Elewacja dziedzińca posiada wykusz wąskich świetlików, doświetlających krętą klatkę schodową. Okna z ciętego z granitu posiadają płaskie listwy[5].
Przypisy
