Historycy podają, że niedaleko stąd znajdowało się starożytne miasto Aiginon (Eginon). Także Strabon potwierdza to w swoich zapisach. Twierdzi, że było to miasto Tymfeansa i miało naturalne granice z Trikki i Aitikia, ponieważ leżało u zbiegu rzek Ionos i Paneus. Po znanej bitwie pod Pydną, Aigion (Egion) odmówił rzymskiemu konsulowi Paulusowi Emiliusowi, podporządkowania się. Dlatego w niedługim czasie zostało zdobyte i złupione przez Rzymian[2]. Od czasu do czasu wydobywane są fragmenty budowli pochodzących z tego czasu. Są one wbudowywane w mury współczesnej Kalambaki.
W końcu X w. Kalambaka znana była jako Stagi. Znajdowała się tu siedziba biskupa. Po roku 1204 Stagi zostało włączone do posiadłości Michała Komnenosa w Epirze. Pod koniec XII w. stało się posiadłością diuka w Nowej Patrai (Hypati). Natomiast w 1304 zostało przejęte przez frankońskichbaronów.
Dopiero od czasów rządów tureckich miejsce to znane jest jako Kalambaka, kiedy sprawował Pasza z Larisy. W XVII w. założono tutaj szkołę. Natomiast w 1854 mieszkańcy brali udział w walkach o niepodległość.
Zabytki
Kościół Zaśnięcia Maryi Dziewicy – powstał w pierwszej połowie XII w., dzięki Cesarzowi Manuelowi Komnenosowi (1143–1180)
Kościół św. Jana Chrzciciela – jego pozostałości odnaleziono niedaleko targu w Kalambace; prawdopodobnie był zbudowany w roku 1336
Bibliografia
Theocharis M. Provatakis: Meteory. Historia klasztorów i monastycyzmu. Wyd. Michalis Toubis. Brak numerów stron w książce
