Kaczka po pekińsku

Kucharz serwujący kaczkę po pekińsku w najbardziej znanej pekińskiej restauracji specjalizującej się w tym daniu - Quanjude, położonej opodal bramy Przedniej na południe od Placu Tian’anmen.

Kaczka po pekińsku (chiń. 北京烤鸭; pinyin: Běijīng kǎoyā) to najsłynniejszy pekiński smakołyk, obecnie produkowany seryjnie. Kaczki, hodowane w jednym z gospodarstw rolnych koło Pekinu, są tuczone zbożem i pastą sojową.

Przyrządzanie

Kaczki są zabijane, po czym skubane, patroszone i dokładnie myte. Pod powierzchnię skóry zostaje wpompowane powietrze przez otwór znajdujący się na szyi, w celu oddzielenia skóry od tłuszczu, co pozwala uzyskać wyjątkową chrupkość (w Chinach kaczki zazwyczaj zabijane są poprzez poderżnięcie gardła a ich głowy pozostawia się przytwierdzone do korpusu; otwór na szyi to miejsce, w którym gardło zostało poderżnięte). Następnie kaczki moczy się przez chwilę we wrzątku i zawiesza na hakach, aby przeschły. Kaczki zostają pokryte glazurą z syropu maltozowego i pozostawione do wyschnięcia na 24 godziny. Po upływie doby kaczki zawiesza się w ceglanym piecu i piecze nad ogniem z drewna drzew owocowych (najczęściej brzoskwiń i gruszy), aż staną się złocisto-brązowe, lśniące i chrupiące.

Kaczkę podaje się etapami:

• najpierw mięso z chrupiącą skórką (bez kości), dymką, sosem Tian Mian Jiang (słodki, ciemny, aromatyczny sos, czasem w USA sprzedawany pod mylną nazwą "sos śliwkowy") i naleśnikami
• następnie zupę gotowaną na kościach i pozostałych częściach kaczki.

Zobacz Kaczka po pekińsku w książce kucharskiej w Wikibooks

Encyklopedie internetowe (roast duck):

• Britannica: topic/Peking-duck