Język uma

Uma

Obszar	wyspa Celebes (Indonezja)
Liczba mówiących	20 tys. (1990)[1]
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki austronezyjskie Języki malajsko-polinezyjskie Języki celebeskie Języki kaili-pamona Grupa południowa Język uma
Status oficjalny
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3	ppk
IETF	ppk
Glottolog	umaa1242
Ethnologue	ppk
WALS	uma
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język uma (a. oema), także: koro, pipikoro^[1][2] – język austronezyjski używany na wyspie Celebes (Sulawesi) w Indonezji. Według danych z 1990 roku posługuje się nim 20 tys. osób^[1].

Społeczność Uma zamieszkuje prowincje: Celebes Środkowy (kecamatany South Kulawi i Pipikoro, kabupaten Sigi), Celebes Południowy (północna część kabupatenu Luwu, terytorium języka seko padang, oraz kecamatan Mamuju, kabupaten Pasangkayu) i Celebes Zachodni (rejon rzeki Lariang). Katalog Ethnologue wyróżnia dialekty: winatu (uma północny), tobaku (dompa, ompa, uma zachodni), tolee’ (uma wschodni), kantewu (uma centralny), uma południowy (aria), benggaulu (bingkolu), bana^[1]. Kantewu jest dialektem prestiżowym i ma własne piśmiennictwo^[1].

Według doniesień z 2011 r. pozostaje głównym środkiem codziennej komunikacji^[3]. W użyciu są również języki: indonezyjski, kaili (ledo), rampi i seko padang^[1]. Jest słownikowo bliski językowi sarudu^[4]. Języki te są ponoć wzajemnie zrozumiałe^[5][6].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim, opisano jego gramatykę i słownictwo. Nauczany w szkołach podstawowych^[1].

Przypisy

1. David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Uma, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
2. Donald F. Barr: Languages of Central Sulawesi: Checklist, Preliminary Classification, Language Maps, Wordlists. Summer Institute of Linguistics, 1979, s. 17. (ang.).
3. David Mead: Uma. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-19)]. (ang.).
4. David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Sarudu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
5. David Mead: Sarudu. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-19)]. (ang.).
6. Friberg i Laskowske 1989 ↓, s. 11.

Bibliografia

• Timothy Friberg, Thomas V. Laskowske: South Sulawesi Languages. W: James N. Sneddon (red.): Studies in Sulawesi Linguistics. Cz. 1. Badan Penyelenggara Seri NUSA, 1989, s. 1–18, seria: NUSA: Linguistic Studies in Indonesian and Languages in Indonesia 31. [dostęp 2023-03-18]. (ang.).