Julius Helfft (ur. 6 kwietnia 1818 w Berlinie, zm. 28 marca 1894 tamże) – niemiecki malarz krajobrazów i architektury.
Życiorys
Julius Helfft studiował jako uczeń malarza krajobrazu Wilhelma Schirmera w Królewskiej Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. W Akademii od 1836 pokazywał wystawy krajobrazu i widoki architektoniczne z Brandenburgii, Saksonii, Czech i Śląska, a po jego pierwszym pobycie za granicą także z Florencji, Rzymu, Neapolu i Genui. Niektóre z jego obrazów nabył Fryderyk Wilhelm IV. W ostatnich latach życia Helfft nie mógł malować z powodu złego stanu wzroku[1].
Dzieła
Wenecja: Riva degli Schiavoni, na zachodzie poza Punta della Dogana i Santa Maria della Salute, 1844
Widok z tarasu domu w Sorrento, Wezuwiusz, 1845
Sycylijski klasztor, 1847
Villa Frascati, Rzym, 1848
Pokój muzyczny Fanny Hensel, z domu Mendelssohn Bartholdy, 1849
Wenecja, 1849
Villa z pergolą na Zatokę Neapolitańską, 1850
Widok z Wenecji, 1854
Pałac Dożów w Wenecji, 1856
Klasztor San Giorgio Maggiore w Wenecji
Palazzo Vecchio we Florencji
Przypisy
↑Julius Helfft. In: Ulrich Thieme, Felix Becker u. a.: Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Band 16, E. A. Seemann, Leipzig 1923, S. 330.