Josif Pashko

Josif Pashko

Data i miejsce urodzenia	25 maja 1918 Vodica
Data i miejsce śmierci	5 września 1963 Tirana
Minister kontroli państwowej
Okres	od 6 września 1951 do 9 kwietnia 1952
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Poprzednik	Mehmet Shehu
Następca	Maqo Çomo
Minister budownictwa i komunikacji
Okres	od 20 lipca 1954 do 1955
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Poprzednik	Gogo Nushi
Następca	on sam jako minister budownictwa
Minister budownictwa
Okres	od 1955 do 5 września 1963
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Poprzednik	on sam jako minister budownictwa i komunikacji
Następca	Shinasi Dragoti

Josif Pashko (ur. 25 maja 1918 w Vodicy, zm. 5 września 1963 w Tiranie) – minister kontroli państwowych w latach 1951–1952, minister budownictwa i komunikacji w latach 1954–1955, po przemianowaniu urzędu był ministrem budownictwa do śmierci w 1963 roku.

Życiorys

W latach 1938–1941 był nauczycielem we wsiach Rehovë i Starje^[1]. Został zwolniony za wspieranie Grecji podczas wojny grecko-włoskiej^[2]. Według Zefa Kadarji, Josif Pashko był skrajnym zwolennikiem Grecji, zapisał się nawet na kurs języka greckiego w Korczy^[2]. Wraz z ojcem wstąpił w 1942 roku do Armii Narodowo-Wyzwoleńczej^{[potrzebny przypis]}.

Po wyzwoleniu Albani Pashko w latach 1944–1946 pracował w wysokich strukturach Dyrektoriatu Bezpieczeństwa Państwa, następnie w latach 1946–1950 był zastępcą prokuratora generalnego^[1], jako prokurator brał udział w sprawach dotyczących działaczy Balli Kombëtar, którzy byli przez władze komunistyczne oskarżeni o zdradę Albanii^[3][4]. W latach 1952–1953 był członkiem Komitetu Centralnego Albańskiej Partii Pracy^[5][6][7] i jednocześnie w latach 1952–1954 był jej sekretarzem^[1]. Miał negatywny stosunek wobec Josipa Broza Tity, uważał jego zwolenników za wrogów Albanii^[8]. Był również w zarządzie klubu sportowego Dinamo Tirana^[9].

Pashko pełnił również funkcje ministerialne: dnia 6 września 1951 zastąpił Mehmeta Shehu na stanowisku ministra kontroli państwowej^[10] i pełnił tę funkcję do 9 kwietnia 1952, następnie był ministrem budownictwa i komunikacjii od 20 lipca 1954 do 1955 roku; funkcję urząd zmieniono na urząd ministra budownictwa^[1][5], pełniony przez Pashkę do śmierci w dniu 5 września 1963^[11]. Jego następcą był Shinasi Dragoti^[1], który zastąpił Pashkę również na stanowisku deputowanego do albańskiego parlamentu^[12][5].

Upamiętnienia

Imieniem Josifa Pashki nazwano jeden z kombinatów cementowych^[13].

Życie prywatne

Syn Pashka Vodicy. Był żonaty z Eleną Pashko z domu Terezi^[6], z którą miał syna Gramoza^[14].

Przypisy

1. Dervishi 2012 ↓, s. 203.
2. Dervishi 2016 ↓, s. 180.
3. Pearson 2006 ↓, s. 227.
4. Kush ishte prokurori i ekzekutimeve. rd.al, 2017-10-10. (ang.).
5. LIST OF THE MEMBER OF LEADING ALBANIAN PARTY. osa.archivum.org. [dostęp 2014-03-28]. (ang.).
6. Comrade Loulou and the Fun Factory. slackbastard.anarchobase.com, 2008-11-09. (ang.).
7. The Albanian Communist Party From Its Foundation Up To Its Fourth Congress. osa.archivum.org. [dostęp 2010-11-21]. (ang.).
8. FASCIST TITO CLIQUE IS SWORN ENEMY OF ALBANIAN PEOPLE. on-demand.eastview.com. (ang.).
9. Historiku i Klubit Sportiv "Dinamo". ksdinamo.com. [dostęp 2008-10-04]. (alb.).
10. Pearson 2006 ↓, s. 432.
11. Pearson 2006 ↓, s. 482.
12. Ligjvënësit shqiptarë. parlament.al, 2005. [dostęp 2011-05-14]. (alb.).
13. TRANSITIONAL JUSTICE IN ALBANIA. kas.de. s. 155. (ang.).
14. HISTORIA/ Berisha i zhvarrosi të atin në ’92-shin, Gramoz Pashko: S’më njoftuan. panorama.com.al, 2016-01-08. (alb.).

Bibliografia

• OwenO. Pearson OwenO., Albania as dictatorship and democracy: from isolation to the Kosovo War 1946-1998, Londyn: Centre for Albanian Studies, 2006, ISBN 1-84511-105-2 .
• KastriotK. Dervishi KastriotK., Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet: anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912 - 2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar, Tirana: Shtëpia Botuese 55, 2012, ISBN 978-99943-56-22-5 .
• KastriotK. Dervishi KastriotK., Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së, Tirana: Shtëpia Botuese 55, 2016, ISBN 978-9928-106-38-4 .