Jose Alejandrino

Jose Alejandrino

Data urodzenia	1 grudnia 1870
Data śmierci	1 czerwca 1951
Zawód, zajęcie	wojskowy, polityk

Jose Alejandrino (ur. 1 grudnia 1870, zm. 1 czerwca 1951) – filipiński polityk i wojskowy.

Życiorys

Urodził się 1 grudnia 1870 w Binondo w stołecznej Manili, jako jedno z sześciorga dzieci Mariano Alejandrino oraz Rosy Magdangal^[1]. Pochodził z zamożnej rodziny. Kształcił się w prestiżowym Ateneum oraz na Uniwersytecie Świętego Tomasza w rodzinnym mieście^[1]. Następnie, podobnie jak wielu innych przedstawicieli ówczesnej filipińskiej elity wyjechał do Hiszpanii. W metropolii przebywał wprawdzie przede wszystkim w celu pogłębienia swego wykształcenia, włączył się jednak także w działalność polityczną w gronie osiadłych na Półwyspie Iberyjskim Filipińczyków. Zaangażował się w ruch na rzecz głębokich reform na wciąż pozostających hiszpańską kolonią Filipinach. Wówczas też nawiązał bliską przyjaźń z Jose Rizalem. Działacz ten, współcześnie uznawany za najważniejszego filipińskiego bohatera narodowego, powierzył mu rękopis swej powieści El Filibusterismo, wraz z zadaniem oddania jej do druku oraz zajęcia się dystrybucją^[2][3].

Po wybuchu rewolucji filipińskiej z 1896 Alejandrino udał się do Hongkongu z zamiarem zakupu dynamitu oraz broni dla armii filipińskiej. Po powrocie do kraju w włączył się w życie polityczne, wybrany został w skład Kongresu z Malolos. Jego wykształcenie z zakresu inżynierii zdobyte na jednym z belgijskich uniwersytetów otworzyło mu także wówczas drogę do stanowiska szefa korpusu inżynieryjnego armii. Awansowany do stopnia generała, dowodził oddziałami w środkowej części Luzonu. Był wojskowym gubernatorem Pampangi oraz ministrem wojny w rządzie rewolucyjnym^[2].

Pozostał aktywny politycznie także w okresie panowania amerykańskiego. W 1923 został wybrany do senatu jako reprezentant Mindanao oraz Sulu. Wchodził w skład Konwencji Konstytucyjnej, które opracowała ustawę zasadniczą z 1935. Zmarł 1 czerwca 1951^[2].

Znany był również ze swojej aktywności literackiej. Opublikował La Senda del Sacrificio, wspomnienia z okresu rewolucji filipińskiej^[4]. Jest autorem pierwotnego, hiszpańskojęzycznego tekstu pieśni patriotycznej Bayan Ko^[5].

Przypisy

1. Jas A. Ramos: General Jose Magdangal Alejandrino. [w:] Maria Sinukuan Creatves [on-line]. mariasinukuancreatives.wordpress.com, 2013-08-12. [dostęp 2025-01-04]. (tagalski).
2. V. Almario: Jose Alejandrino. [w:] Sagisag Kultura (Vol 1) [on-line]. philippineculturaleducation.com.ph, 2015. [dostęp 2024-07-15]. (tagalski).
3. V. Almario: Jose Rizal. [w:] Sagisag Kultura (Vol 1) [on-line]. philippineculturaleducation.com.ph, 2015. [dostęp 2024-12-13]. (tagalski).
4. Xiao Chua: RIZAL SA LA SALLE (An Online Exhibit). [w:] It’s Xiao Time [on-line]. xiaochua.net, 2020-06-19. [dostęp 2025-01-04]. (tagalski).
5. Bayan Ko. [w:] Taytay ni Juan [on-line]. taytaynijuan.me. [dostęp 2024-07-15]. (tagalski).