Jonathan Littell (ur. 10 października 1967 w Nowym Jorku) – pisarz francuski amerykańskiego pochodzenia.
Urodził się w rodzinie żydowskiej. Jego przodkowie, o nazwisku Lidsky[1], opuścili Polskę[potrzebny przypis] w końcu XIX wieku, po pogromach w wyniku zamachu na cara Aleksandra II[potrzebny przypis]. Jego ojcem jest pisarz Robert Littell, autor powieści szpiegowskich. Od trzeciego roku życia mieszkał i kształ[2]cił się we Francji. Ukończył studia na Uniwersytecie Yale. Obecnie mieszka w Barcelonie.
W latach 1994–2001 pracował w międzynarodowej organizacji humanitarnej Action Internationale Contre la Faim.
Littel opublikował we Francji w 2006 Les Bienveillantes (Éditions Gallimard), wyd. polskie: Łaskawe, WL, Kraków 2008. Powieść opowiada historię-wspomnienia służącego na froncie wschodnim II wojny światowej fikcyjnego oficera SS Maximiliana Aue. Les Bienveillantes cieszyła się dużą popularnością – w ciągu pierwszych 6 tygodni sprzedało się ok. 280 tys. egzemplarzy.
Książka zdobyła najbardziej prestiżową francuską nagrodę literacką – Nagrodę Goncourtów (za rok 2006) oraz wiele innych francuskich wyróżnień, m.in. nagrodę Akademii Francuskiej. Chociaż oceny krytyków nie zawsze były jednoznaczne, o czym świadczyć może nagroda Bad Sex in Fiction Award z 2009. W roku 2018 otrzymał Prix Sade za powieść Stara historia. Nowa wersja.
Jego wcześniej opublikowane prace to powieść cyberpunkowa Bad Voltage (1989, wydawca Signet Books) i raport wywiadowczy na temat organów bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej.
Lista prac
Przypisy
