Główną tematyką badawczą Barrande były skały i skamieniałości dolnego paleozoikuCzech, gdzie mieszkał i pracował od 1831 aż do śmierci. Wyniki studiów nad paleozoikiem Czech zamieścił głównie w 22 tomach swej monografii: Système silurien du centre de la Bohême wydawanej w latach 1852–1881. Nazwą "systemu sylurskiego" Barrande obejmował utwory zaliczane dziś do kambru, ordowiku, syluru i dewonu.
Opisywanym w szóstym tomie Système silurien (1881) małżom Barrande nadawał często nazwy, wywodzące się z języka czeskiego, na przykład:
Babinka Barrande, 1881 [babcia];
Kralovna Barrande, 1881 [królowa];
Panenka Barrande, 1881 [panna];
Synek Barrande, 1881 [synek].
Nazwy te próbowano unieważnić jako niełacińskie, są to jednak z punktu widzenia nomenklatury zoologicznej właściwe nazwy (ang. valid names) odpowiednich rodzajów[3].
↑Mitglieder [online], Nationale Akademie der Wissenschaften Leopoldina [dostęp 2023-07-27](niem.).
↑ abRadvanR.HornýRadvanR., FrantisekF.BastlFrantisekF., Type specimens of Fossils in the National Museum, Prague. Volume 1: Trilobita, Prague: Museum of Natural History, 1970, s. 354(ang.).
↑Daniel A.D.A.BuschDaniel A.D.A., An Ontogenetic Study of Some Rugose Corals from the Hamilton of Western New York, „Journal of Paleontology”, 15 (4), 1941, s. 392–411, ISSN0022-3360, JSTOR: 1298878 [dostęp 2023-07-27].