Jerzy Gołogórski

Jerzy Mieczysław Gołogórski

kapitan artylerii
Data urodzenia	24 stycznia 1896
Data i miejsce śmierci	25 września 1939 Kukiełki
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Grób Jerzego Gołogórskiego w Zwierzyńcu.

Jerzy Mieczysław Gołogórski^[a] (ur. 24 stycznia 1896, zm. 25 września 1939) – kapitan artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 24 stycznia 1896, w rodzinie Emila, generała porucznika Wojska Polskiego, i Marii z Artwińskich. Był młodszym bratem Leona (1894–1956), rotmistrza Wojska Polskiego.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Polowej Nr 104. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1918 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej^[1].

19 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej^[2]. W latach 1921–1924 był przydzielony z 4 Dywizjonu Artylerii Konnej do składu osobowego generalnego inspektora kawalerii na stanowisko oficera ordynansowego^[3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 45. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5], a 31 marca 1924 mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 35. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[6]. Z dniem 1 lipca 1924 został przeniesiony do 1 Dywizjonu Artylerii Konnej w Warszawie^[7][8]. Z dniem 2 listopada 1927 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1927/29, z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów artylerii^[9]. W marcu 1928 ogłoszono jego przeniesienie z WSWoj. do dyspozycji komendanta kadry oficerów artylerii z dniem 2 listopada 1927^[10][11]. Z dniem 28 lutego 1929 został przeniesiony w stan spoczynku^[12].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Inowrocław. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII”^[13].

We wrześniu 1939 został zmobilizowany do Ośrodka Zapasowego Artylerii Konnej nr 1. Poległ 25 września 1939 w miejscowości Kukiełki. Został pochowany koło szkoły w Zniczynie, a później ekshumowany i przeniesiony na cmentarz wojenny w Zwierzyńcu^[14].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych czterokrotnie^[15]
• Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Rumunii^[15]
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej^[16]
• Srebrny Medal Waleczności 2 klasy^[16]
• Krzyż Wojskowy Karola^[16]

Przypisy

1. Ranglisten 1918 ↓, s. 1077, 1189.
2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku, s. 143.
3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 325, 633.
4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 75, 804, 821.
5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 201.
6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 175.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 433.
8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 720, 745.
9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 26 września 1927 roku, s. 313.
10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 93.
11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 434, 461.
12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 34.
13. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 343, 1014.
14. Głowacki 1986 ↓, s. 425.
15. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 75.
16. Ranglisten 1918 ↓, s. 1189.

Uwagi

1. W ewidencji cesarskiej i królewskiej Armii figurował jako „Georg Ritter von Gołogórski”^[1].

Bibliografia

• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.