Jeleń II

Jeleń II – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

W polu błękitnym zza ogrodzenia srebrnego jeleń wyskakujący, naturalny.

Klejnot: jeleń jak w godle.

Labry: błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 28 lipca 1515 Jerzemu Holarkowi, Janowi Kortakowi (Kortagowi) i Janowi Sernikowi^[1]. Szymański podaje nazwisko Hotorek zamiast Holarek^[2].

Herbowni

Chronowski, Damanczewski, Dobroczewski, Dunoszewski, Dymoczewski, Gozdziński, Gutkowski, Holarek, Idzik, Kembłowski, Kębłowski, Kiełpiński, Koldras, Kortag - Kortak, Luberski, Nadarzycki, Pacuński, Rutkowski, Sernik, Użemecki.

Przypisy

1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 122.
2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 110. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Herb Jeleń II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla