Janez Kocijančič
|
| Data i miejsce urodzenia
|
20 października 1941
Lublana
|
| Data i miejsce śmierci
|
1 czerwca 2020
Lublana
|
| Zawód, zajęcie
|
polityk, prawnik, działacz sportowy
|
| Alma Mater
|
Uniwersytet Lublański
|
|
|
Janez Kocijančič (ur. 20 października 1941 w Lublanie, zm. 1 czerwca 2020 tamże[1]) – słoweński polityk, prawnik i działacz sportowy, minister w okresie komunistycznym, przewodniczący Słoweńskiego Komitetu Olimpijskiego (1991–2014), deputowany, lider Zjednoczonej Listy Socjaldemokratów (1993–1997).
Życiorys
Ukończył w 1965 studia prawnicze na Uniwersytecie Lublańskim, uzyskał na tej uczelni magisterium (1974) i doktorat (2010)[2]. W okresie Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii działał w młodzieżowych organizacjach związanych ze Związkiem Komunistów Jugosławii. Przewodniczył komitetowi centralnemu Zveza komunistične mladine Slovenije (organizacji w Słowenii) w latach 1966–1968 i SKOJ (organizacji na poziomie federacji) w latach 1968–1971[2]. Był członkiem rządu Socjalistycznej Republiki Słowenii, którym kierował Stane Kavčič. Po jego odsunięciu w 1972 od władzy nie pełnił funkcji państwowych. Zajmował natomiast kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwach, był dyrektorem Interexportu, a od 1982 do 1993 zarządzał liniami lotniczymi Adria Airways[2][3].
Do działalności politycznej wrócił w latach 80. w okresie pewnej liberalizacji, nawiązał współpracę z Milanem Kučanem[2]. W latach 1993–1997 był pierwszym przewodniczącym Zjednoczonej Listy Socjaldemokratów, ugrupowania powstałego z połączenia kilku ugrupowań, w tym głównej formacji postkomunistycznej[4]. Od 1993 przez jedną kadencję był posłem Zgromadzenia Państwowego. W 2004 współtworzył stowarzyszenie polityczne Forum 21[2].
Był też wieloletnim działaczem sportowym. Kierował związkami narciarskimi w Słowenii (1974–1984) i Jugosławii (1984–1988). Od 1981 wchodził w skład kierownictwa Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, w 2010 powołany na jej wiceprezesa[3]. Pełnił funkcję przewodniczącego Słoweńskiego Komitetu Olimpijskiego (1991–2014), a od 2017 do czasu swojej śmierci stał na czele Stowarzyszenia Europejskich Komitetów Olimpijskich[1].
Wyróżnienia
W 2018 otrzymał tytuł honorowego obywatela Lublany[5].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
