Jakowszczyzna

Jakowszczyzna

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	dokszycki
Sielsowiet	Tumiłowicze
Położenie na mapie obwodu witebskiego Jakowszczyzna
Położenie na mapie Białorusi Jakowszczyzna
Położenie na mapie Polski w 1939 Jakowszczyzna
54°58′46″N 27°59′54″E

Jakowszczyzna – dawny folwark i zaścianek. Tereny, na których leżały, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Tumiłowicze.

Historia

W czasach zaborów w gminie Tumiłowicze, w powiecie borysowskim, w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego^[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark i zaścianek leżały w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Tumiłowicze, a następnie w gminie Dokszyce^[2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały folwark 23 osoby, 16 było wyznania rzymskokatolickiego, a 7 prawosławnego. Jednocześnie 16 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 73 białoruską. Były tu 3 budynki mieszkalne^[3]. W 1931 folwark w 4 domach zamieszkiwały 23 osoby, a zaścianek w 2 domach 13 osób^[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dokszycach i prawosławnej w Tumiłowiczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Tumiłowiczach^[5].

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. folwark Jakowszczyzna na mapie (powiat dziśnieński, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2021-02-07] .
2. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 36 .
4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 15 .
5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 578 .