Jacek Mirosław Durski (ur. 16 października 1943 w Poznaniu – zm. 30 grudnia 2021 w Sosnowcu[1]) – polski artysta malarz, poeta, prozaik, rzeźbiarz.
W 1945 roku zaraz po wojnie, wraz z rodzicami przeprowadził się do Katowic. Zamieszkali w jednej z kamienic przy ulicy Mariackiej (stąd tytuł jednej z jego książek). Do lat dziewięćdziesiątych, posiadał pracownię plastyczną. Na ostatnie lata swojego życia przeprowadził się do Sosnowca.
Członek „International Association of Art.” Prace plastyczne prezentował na 37 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, brał udział w 23 wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych. W 1981 został zakwalifikowany przez Kunstpodium do pierwszej dziesiątki awangardowych malarzy Europy Wschodniej, w 1988 otrzymał Nagrodę Okręgową ZPAP. W 1998 otrzymał Nagrodę Okręgową ZPAP 1998. Jest autorem płaskorzeźby-ołtarza „Poznań 56 – Katowice 81” w Kałkowie oraz współautorem „Prześwitu im. Strzemińskiego” w Lublinie[2].
W 1997 roku, na wystawie w Galerii ZPAP Katowice, po raz pierwszy pokazał swoje grafiki komputerowe. Przy okazji wystawy wydana została książka Wśród krzywych luster – łącząca grafiki z prozą[3].
Książki
Przypisy
Bibliografia
- Elżbieta Oleksiak, Durski Jacek, w: Pisarze i badacze literatury w Zagłębiu Dąbrowskim. Słownik biobiliograficzny, tom 1 (pod redakcją Pawła Majerskiego), Sosnowiec 2002, s. 41–42
Linki zewnętrzne