ʻEo ʻenana / ʻEo ʻenata
| Obszar
|
Markizy, Tahiti
|
| Liczba mówiących
|
ok. 8 tys.[1][2]
|
| Klasyfikacja genetyczna
|
|
|
| Kody języka
|
| ISO 639-2
|
map
|
| Glottolog
|
marq1246
|
| WALS
|
mrq
|
| Dialekty
|
ISO 639-3: mrq – północnomarkiski
ISO 639-3: mqm – południowomarkiski
|
| W Wikipedii
|
|
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
|
Język markiski (ʻEo ʻenana / ʻEo ʻenata) – język z grupy języków polinezyjskich z wielkiej rodziny austronezyjskiej, używany przez około 8 tys.[1][2] rdzennych mieszkańców Wysp Markizów na Oceanie Spokojnym. Tworzy kontinuum dialektów, zwykle dzielone na dwie grupy: dialekty północnomarkiskie (używane na wyspach Ua Pu i Nuku Hiva) i południowomarkiskie (wyspy Hiva Oa, Tahuata i Fatu Hiva). Dialekt z wyspy Ua Huka ma charakter przejściowy (wykazuje cechy obu grup).
Większość użytkowników tego języka posługuje się także językiem francuskim[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Marquesan, North, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Marquesan, South, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
