Józef Czerski
Józef Czerski (1806-1838)
|
| Data i miejsce urodzenia
|
12 marca 1806
Radoryż na Podlasiu
|
| Data i miejsce śmierci
|
11 marca 1838
Le Mans
|
| Przyczyna śmierci
|
zapalenie płuc
|
| Zawód, zajęcie
|
żołnierz, działacz emigracyjny
|
| Odznaczenia
|
|
Józef Czerski (ur. 12 marca 1806 w Radoryżu na Podlasiu, zm. 11 marca 1838 w Le Mans) – żołnierz, oficer powstania listopadowego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari, działacz emigracyjny.
Życiorys
Pierwsze nauki pobierał w Łukowie[1]. 14 IX 1827 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu powstania listopadowego został członkiem akademickiej Gwardii Honorowej (1 XII 1830)[1]. Służył w stopniu podporucznika w 3 Pułku Strzelców Pieszych[1]. Otrzymał z rąk gen. Jana Skrzyneckiego Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[2]. Po upadku Warszawy przeszedł z gen. Maciejem Rybińskim granicę pruską (5 X 1831)[1]. W 1832 był więziony przez Prusaków na Biskupiej Górce w Gdańsku.
Następnie na statku „Lachs” przybył do Francji (4 VIII 1832); początkowo przebywał na wyspie Aix[1], potem Oléron[2] (gdzie został członkiem Rady Polaków) i Le Puy. 26 marca 1833 wstąpił do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. W późniejszych miesiącach zamieszkiwał w Le Mans i Sillé-le-Guillaume. W 1835 pracował w prefekturze w Le Mans. Dwukrotnie (1835 i 1837) i bez powodzenia kandydował do Centralizacji TDP (otrzymał odpowiednio 29 i 2 głosy)[2]. W sprawach politycznych stał w opozycji do obozu ks. Adama Jerzego Czartoryskiego[1]. W 1836 podpisał Manifest TDP[2].
Zmarł w Le Mans na zapalenie płuc (11 III 1838)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g RobertR. Bielecki RobertR., Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. I, Warszawa 1995, s. 333 .
- ↑ a b c d MarianM. Tyrowicz MarianM., Towarzystwo Demokratyczne Polskie 1832-1863. Przewodnik biobibliograficzny, 1964, s. 111 .
