Izadora Weiss (ur. 10 lipca 1972[1][2]) – polska choreografka i tancerka.
Życiorys
Ukończyła Ogólnokształcącą Szkołę Baletową im. Romana Turczynowicza w Warszawie[3][4], po czym kontynuowała edukację w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, studiując pedagogikę baletu[5]. W latach 1991–1996 pracowała jako tancerka: w Teatrze Wielkim w Warszawie (1991–1993), Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie (1993–1995) i Teatrze Narodowym w Warszawie, Scena Operowa (1995–1996)[6]. Dwukrotnie otrzymała stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki (1999 i 2001)[7].
W latach 1995–2001 pracowała w Teatrze Wielkim w Poznaniu[4]. Jej debiutem choreograficznym był spektakl Sen nocy letniej (1996, Teatr Wielki w Poznaniu)[5]. Przygotowała choreografię do kilkudziesięciu oper, część z nich prezentowana była za granicą, między innymi w Holandii, Finlandii, Francji, Niemczech, Luksemburgu i USA[5]. Na festiwalu w Wexford w Irlandii zrealizowała choreografię do Strasznego dworu, Opery za trzy grosze i Syberii[8]. Po tym, jak przygotowała choreografię do I Koncertu skrzypcowego Krzysztofa Pendereckiego (Teatr Wielki w Poznaniu), choreograf Jiří Kylián zaprosił ją na staż do Nederlands Dance Theater[5]. Doskonaliła swój warsztat nie tylko u boku Kyliána, ale również Hansa van Manena, Ohada Naharina, Paula Lightfoota, Sol León i Saburo Teshigawary[5][9].
W ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Malta 2000 przygotowała spektakl Cztery pory roku Vivaldiego w nagraniu Nigela Kennedy’ego[5]. W 2005 roku stworzyła libretto i choreografię baletu ...z nieba do muzyki Michała Lorenca w Operze Bałtyckiej, następnie spektakl Eurazja w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu[8]. Po tej premierze przystąpiła do pracy nad projektem Warszawskiego Teatru Tańca przy Centrum Sztuki „Montownia”[5]. Projekt ten zawiesiła po podjęciu pracy w Operze Bałtyckiej, gdzie w ciągu ośmiu lat zrealizowała 15 autorskich spektakli baletowych[3], m.in. 4&4, nową wersję Eurazji i Romea i Julii[10][11] oraz choreografię do oper Don Giovanni i Eugeniusz Oniegin[6]. Realizacje telewizyjne Eurazji oraz Romea i Julii widzowie mogli oglądać w TVP Kultura[12][13].
W listopadzie 2009 w Operze Kameralnej w Warszawie wyreżyserowała, przygotowała choreografię i zatańczyła w spektaklu Tre donne – Tre destini Georga Friedricha Händla z udziałem Olgi Pasiecznik[14]. W marcu 2010 została dyrektorem artystycznym stworzonego przez siebie Bałtyckiego Teatru Tańca[5], który prowadziła do 2016[15]. Następnie stworzyła Biały Teatr Tańca w Warszawie, który stał się na rok 2018 rezydentem Teatru Komedia[16]. Od 2017, na zaproszenie Krzysztofa Pastora, współpracuje jako choreograf z Polskim Baletem Narodowym[3]. W 2020 została wymieniona w publikacji Fifty Contemporary Choreographers wydanej przez brytyjskie wydawnictwo Routledge[15]. Projektuje dekoracje i kostiumy do swoich prac choreograficznych[3].
Jej mężem jest reżyser Marek Weiss[17], z którym ma córkę Weronikę Weiss, skrzypaczkę[18].
Nagrody
Przypisy
Linki zewnętrzne
