Iwan Szamiakin

Iwan Szamiakin
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1921
Korma

Data śmierci

14 października 2004

Przewodniczący Rady Najwyższej Białoruskiej SRR VIII, IX i X kadencji
Okres

od 1971
do 1985

Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR
Okres

od 1980
do 1989

Deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR VI, VII, VIII, IX i X kadencji
Okres

od 1963
do 1985

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów
Multimedia w Wikimedia Commons

Iwan Piatrowicz Szamiakin (biał. Іван Пятровіч Шамякін, ros. Иван Петрович Шамякин, Iwan Pietrowicz Szamiakin; ur. 30 stycznia 1921 w Kormie, zm. 14 października 2004) – białoruski pisarz i polityk, w latach 1971–1985 przewodniczący Rady Najwyższej Białoruskiej SRR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR i Rady Najwyższej Białoruskiej SRR od VI do X kadencji.

Życiorys

Spotkanie polskiej delegacji z białoruskimi pisarzami w 1955 roku. Iwan Szamiakin pierwszy z prawej.

Urodził się 30 stycznia 1921 roku we wsi Korma, w powiecie homelskim guberni homelskiej Rosyjskiej FSRR, ZSRR (obecnie w rejonie dobruskim Białorusi). W latach 1945–1948 pracował jako nauczyciel. W 1950 roku ukończył Republikańską Szkołę Partyjną przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi. W latach 1952–1953 był redaktorem naczelnym almanachu „Sowietskaja Otczyzna”. Od 1954 roku pracował jako zastępca przewodniczącego, od 1966 roku – sekretarz, od 1971 roku – I zastępca przewodniczącego, a w latach 1976–1980 – I sekretarz zarządu Związku Pisarzy Białoruskiej SRR. W 1980 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk Białoruskiej SRR. W latach 1980–1992 pełnił funkcję redaktora naczelnego wydawnictwa Biełaruskaja Encykłapiedyja. W 1994 roku otrzymał tytuł akademika[1].

W latach 1963–1985 był deputowanym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR od VI do X kadencji. W latach 1971–1985 (VIII-X kadencja) pełnił funkcję jej przewodniczącego. Od 1980 do 1989 roku był również deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR[2].

Twórczość

Debiutował w 1941 roku. Był autorem powieści, opowieści, dramatów, scenariuszy filmowych, artykułów krytyczno-literackich. W swoich utworach podejmował motywy problemów życia społecznego, związków przeszłości z dniem dzisiejszym, relacji między pokoleniami. Większość jego twórczości została przetłumaczona na wiele języków. Niektóre jego prace[2]:

  • Zbor tworau. T. 1–5. Mińsk: 1965–1966. (biał.).
  • Razmowa z czytaczom. Mińsk: 1973. (biał.).
  • Zbor tworau. T. 1–6. Mińsk: 1977–1979. (biał.).
  • Izbrannyje proizwiedienija. T. 1–2. Mińsk: 1980. (ros.).
  • Sobranije soczinienij. T. 1–6. Leningrad: 1985–1987. (ros.).
  • Karenni i haliny. Mińsk: 1986. (biał.).

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Kto… ↓, s. 250
  2. ↑ a b c Kto… ↓, s. 251

Bibliografia

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!