Instytut Turystyki – jednostka badawczo-rozwojowa Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki powstała w 1972 r. w wyniku przekształcenia Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej, w celu prowadzenia interdyscyplinarnych i kompleksowych badań turystyki i rekreacji oraz wspierania rozwoju aktywności fizycznej i wypoczynku człowieka[1][2].
Powołanie Instytutu pozostawało w ścisłym związku z ustawą z 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych[3][4].
Nadzór nad Instytutem sprawował Przewodniczący Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki.
Zadania Instytutu
Do zadań Instytutu należało:
- prowadzenie badań naukowych związanych z turystyką i wypoczynkiem,
- współdziałanie we wdrażaniu wyników badań naukowych,
- współdziałanie w tym zakresie z innymi placówkami,
- kształcenie i doskonalenie kadr specjalistów w zakresie turystyki.
Organizacja Instytutu
Instytut przejął zadania z zakresu turystyki należące do:
- Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej,
- katedr i zakładów turystyki w wyższych szkołach wychowania fizycznego,
- innych jednostek określonych przez Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki.
Dotychczasowe zadania z zakresu kultury fizycznej, należące do Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej przejęły wyższe szkoły wychowania fizycznego.
Przypisy
- ↑ Uchwała nr 108 Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 1972 r. w sprawie przekształcenia Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej w Instytut Turystyki. M.P. z 1972 r. nr 26, poz. 146
- ↑ Uchwała nr 267 Rady Ministrów z dnia 11 kwietnia 1953 r. w sprawie powołania Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej.
- ↑ Ustawa z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych. Dz.U. z 1961 r. nr 12, poz. 60
- ↑ Obwieszczenie Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki z dnia 7 maja 1965 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych. Dz.U. z 1965 r. nr 19, poz. 129
