Indywidualne mistrzostwa Kanady w sporcie żużlowym to rozgrywany corocznie cykl turniejów wyłaniających mistrza Kanady.
Początki rozgrywania mistrzostw sięgają lat 30. XX wieku, w tym czasie na podium plasował się Eric Chitty, który wywalczył wicemistrzostwo w 1930 roku oraz zdobył tytuł mistrza kraju w 1934[1].
Żużlowy indywidualny mistrz Kanady wyłaniany był regularnie w latach 1974–2015. Najbardziej utytułowanym kanadyjskim żużlowcem jest Len Dillon, ośmiokrotny mistrz kraju w latach 1983–1984, 1987–1989 i 1992–1994. Siedem złotych medali wywalczył Gary Ford (1976–1977, 1980–1982, 1985–1986), z kolei pięć zdobył John Kehoe (1995–1996, 2000, 2002, 2015). Czterokrotnie mistrzostwo kraju udało się wywalczyć Kyle'owi Legaultowi w latach 2003–2004, 2006 i 2013, natomiast dwukrotnie mistrzostwo kraju udało się zdobyć Mike'owi Hammondowi, Aaronowi Hesmerowi i Jeffowi Oroszowi[2].
Medaliści
Bibliografia
Przypisy
Uwagi
Indywidualne mistrzostwa krajów na
żużluAfryka |
|
---|
Ameryka Południowa |
|
---|
Ameryka Północna |
|
---|
Azja |
|
---|
Europa |
|
---|
Oceania |
|
---|