Był synem właściciela krakowskiej kawiarni, w 1876 wyjechał do Wiednia, gdzie studiował na tamtejszej Politechnice pod kierunkiem Heinricha von Ferstela i Karla Königa. W 1881 uzyskał tytuł inżyniera i rozpoczął pracę jako niezależny architekt, sześć lat później otrzymał zlecenie przeprowadzenia renowacji i przebudowy kościoła ewangelicko-reformowanego w Wiedniu. Dyspozycja wnętrza została wówczas zmieniona o 180 stopni, co wiązało się ze zmianą rozmieszczenia ołtarza i organów, wybudowano nową fasadę z portalem wejściowym i wieżę z dzwonnicą. Od 1903 do 1908 razem z Eduardem Frauenfeldem (1853-1910) przeprowadził całkowitą przebudowę zamku Wilhelminenberg w Ottakring (obecnie dzielnica Wiednia), która polegała na rozebraniu większej części obiektu i wybudowaniu nowego w stylu neoempire zgodnie z projektem Frauenfelda, który zaczerpnął wzory z typowej dla Austrii architektury historyzującej. Poza pracami renowacyjnymi był autorem wielu publikacji na temat architektury oraz zaprojektował kilka domów mieszkalnych w Wiedniu. W 1914 Ignacy Sowiński został skierowany do Krakowa, gdzie powierzono mu nadzór nad pracami renowacyjnymi na Wawelu, które miały zamkowi przywrócić dawną świetność.
Bibliografia
M. Zgorniák: Sowiński Ignaz (Ignacy Stanisław). In: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Band 12, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 2001−2005, ISBN 3-7001-3580-7, s. 437.
Ignaz Sowinski w "Architektenlexikon Wien 1770–1945". Herausgegeben vom Architekturzentrum Wien. Wien 2007.
.jpg)
