W latach 2003–2006 studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Helsinkach jako stypendysta Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Finlandii. W czasie pobytu w Finlandii nauczył się języka fińskiego. Następnie wrócił do Rosji i został wykładowcą seminarium duchownego w Tobolsku, zaś w 2007 – także jego ekonomem. Od lipca 2007 był ponadto zastępcą ekonoma eparchii tobolskiej i tiumeńskiej, zaś od 2008 dodatkowo prorektorem seminarium w Tobolsku ds. gospodarczych. W tym samym roku objął obowiązki ekonoma eparchii[1]. W 2011 objął obowiązki prorektora seminarium w Tobolsku ds. dydaktyczno-wychowawczych, został zwolniony z pełnionych dotąd funkcji[1].
Od stycznia 2011 służył w eparchii krasnosłobodskiej. W październiku tego samego roku został proboszczem cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krasnosłobodsku, dziekanem dekanatu krasnosłobodskiego oraz pomocnikiem ordynariusza eparchii ds. dekanatów[1]. Na biskupa kostomukszańskiego i kiemskiego został nominowany na posiedzeniu Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego 29 maja 2013[1].
Godność ihumena otrzymał w 2008, zaś archimandrytą został 9 czerwca 2013, już po otrzymaniu nominacji biskupiej[1].
Jego chirotonia biskupia odbyła się 11 lipca 2013 w soborze Przemienienia Pańskiego w kompleksie Monastyru Wałaamskiego pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla[2].
W 2020 r. został pozbawiony katedry i skierowany do Monasteru św. Tryfona Pieczeńskiego w eparchii siewieromorskiej, pod szczególny nadzór ordynariusza miejscowej eparchii[3]. W marcu 2021 r. sąd uznał go za winnego złamania prawa kanonicznego i suspendował go, zakazując mu noszenia stroju biskupiego i panagii. W kwietniu tego samego roku patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl zatwierdził wyrok i nakazał mu przebywanie w monasterze Objawienia Pańskiego w Czelabińsku[4].
_%D0%BD%D0%B0_%D1%84%D0%BE%D1%80%D1%83%D0%BC%D0%B5_%22%D0%94%D0%B8%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D0%B3_%D1%86%D0%B8%D0%B2%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D0%B7%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%B9_2014%22.jpg)
