III Symfonia a-moll op. 56, nazywana Symfonią „Szkocką”, skomponowana przez Feliksa Mendelssohna.
Symfonia jest reminiscencją jego podróży do Szkocji na początku 1829 roku i już wtedy została zapoczątkowana[1], ale ukończona została dopiero w roku 1842. Nie była publikowana przez wiele lat. Symfonia została zadedykowana księżniczce Wiktorii, przyszłej królowej Zjednoczonego Królestwa. Jej prawykonanie miało miejsce 3 marca 1842 w Lipsku.
Utwór wykonywany jest przez orkiestrę w obsadzie: dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety in A i B, flet, dwa fagoty, dwa rogi in C i A, dwa rogi in E, F i C, dwie trąbki in D, kotły i smyczki. Składa się on z czterech części:
- Andante con moto – Allegro un poco agitato
- Vivace non troppo
- Adagio
- Allegro vivacissimo – Allegro maestoso assai
Druga część nawiązuje do szkockiej muzyki ludowej.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Mendelssohn pisał później do Karla Klingemanna: "W sierpniu wyruszam do Szkocji z grabiami na piosenki ludowe, uchem na woń tamtejszej sielskości i z sercem dla obnażonych nóg tubylców" (The New Encyclopedia Britannica (1978) Chicago. Encyclopedia Britannica Inc.).
