Holborn (wym. ˈhəʊbən[1]) – dzielnica w środkowym Londynie, położona w południowo-wschodniej części gminy Camden oraz na pograniczu City of London i City of Westminster. Przybliżone granice dzielnicy stanowi ciąg ulic Kingsway i Southampton Row na zachodzie, Theobald’s Road na północy, Farringdon Road na wschodzie oraz Fleet Street bądź rzeka Tamiza na południu[2][3][4]. Głównym szlakiem komunikacyjnym przebiegającym przez dzielnicę jest ulica High Holborn[5].
Holborn stanowi ważny ośrodek sądownictwa. Od czasów średniowiecza mieszczą się tutaj Inns of Court, dawniej szkoły prawnicze, poza edukacją zapewniające studentom zakwaterowanie i wyżywienie, a współcześnie zrzeszenia zawodowe prawników. Przynależność do jednego z nich (Inner Temple, Middle Temple, Lincoln’s Inn bądź Gray’s Inn) jest wymogiem dla wykonywania zawodu adwokata (barrister) w Wielkiej Brytanii. Znajduje się tutaj również Royal Courts of Justice, siedziba sądów wyższej instancji – High Court of Justice oraz Court of Appeal[2][3].
Na terenie dzielnicy znajdują się m.in. XII-wieczny kościół Temple Church (jeden z najstarszych w Londynie), muzeum Johna Soane’a (Sir John Soane’s Museum), muzeum anatomiczne Johna Huntera (Hunterian Museum) oraz Lincoln’s Inn Fields (największy plac w stolicy)[2].
W okolicy znajdują się stacje metra Holborn, Chancery Lane, Temple i Blackfriars[3].
Najstarsza wzmianka o Holborn pochodzi z 969 roku. Nazwa dzielnicy pochodzi z języka staroangielskiego i oznacza dolinę wydrążoną przez strumień (rzeka Fleet, współcześnie zabudowana i płynąca pod powierzchnią ziemi, uchodzi tutaj do Tamizy)[5][4].
Przypisy
