Życie Hioba stało się przedmiotem zakładu między Bogiem a Szatanem (aczkolwiek nie jest to Szatan w dzisiejszym rozumieniu; jest on raczej wysłannikiem bożym, oskarżycielem). W wyniku tego zakładu Hiob został pozbawiony majątku i rodziny oraz dotknięty trądem, co miało wystawić jego wiarę na próbę. Mimo dotykających go nieszczęść i wątpliwości Hiob pozostał wierny Bogu, który nagrodził go za to przywróceniem zdrowia oraz nowym mieniem i potomstwem.
Według Biblii Hiob miał 10 dzieci – 7 synów i 3 córki.
Hiobowy problem dotkniętego nieszczęściem i zmagającego się z losem człowieka stał się motywem wielu utworów muzycznych, literackich i filozoficznych. Jego historia została opowiedziana również w apokryficznej Księdze Hioba z I wieku. W Kościele katolickim uważany za świętego, wspominano go 10 maja[1][2].
Hiob w islamie
W Koranie Hiob występuje pod imieniem Ayūb (arab.أيّوب) i jest jednym z proroków. W języku arabskim imię Hiob (Ayūb) jest symbolem cnoty cierpliwości (chociaż samego słowa tak się nie tłumaczy).
Kinga Polit – cykl obrazów Hiob - Pytanie o nadzieję (Kraków, 2009)
Joseph Roth – Hiob: powieść o człowieku prostym (niem. Hiob. Roman eines einfachen Mannes), Berlin 1930
Jerzy Zawieyski - Mąż doskonały - Dramat w dwóch częściach z epilogiem (pięć obrazów i dwa intermedia) - 1945; premiera 1 kwietnia 1945 r. w Teatrze Starym w Krakowie
