Herbert Brün (ur. 29 lipca 1918 w Berlinie, zm. 6 listopada 2000 w Urbanie w stanie Illinois[1]) – izraelski kompozytor pochodzenia niemieckiego.
Życiorys
W 1936 roku osiedlił się w Palestynie[2]. W latach 1936–1938 studiował w konserwatorium w Jerozolimie pod kierunkiem Stefana Wolpego[2][3], następnie kontynuował edukację u Aarona Coplanda w Tanglewood oraz na Uniwersytecie Columbia[2]. W latach 1955–1961 przebywał w Europie, gdzie pracował w studiach muzyki eksperymentalnej w Kolonii, Paryżu i Monachium[2][3]. Od 1963 roku był wykładowcą Uniwersytetu Illinois[1][2][3].
W swoich wcześniejszych kompozycjach posługiwał się techniką dodekafoniczną, w warstwie rytmicznej czerpiąc z jazzu i muzyki baletowej[2]. Szybko zwrócił się jednak w stronę muzyki elektronicznej, którą zajmował się przez większość życia. Opracowywał realizacje multimedialne, tworząc przy pomocy komputera kompozycje graficzne, w których łączył muzykę na taśmę z muzyką instrumentalną[2]. Do jego ważniejszych kompozycji należą: trzy kwartety smyczkowe (1952, 1956, 1960), Mobile na orkiestrę (1958), Trio na trąbkę, puzon i perkusję (1966), Nonet (1969)[1], Gestures for 11 na zespół kameralny (1964), Sonoriferous Loops na orkiestrę kameralną i taśmę (1964), utwory elektroniczne Dust (1976), More Dust (1977), Destiny (1978)[3]. Był także autorem prac teoretycznych Musik und Information (przekład polski Muzyka i informacja na łamach Res Facta III, 1969) oraz Über Musik und zum Computer[2].
Przypisy
- ↑ a b c Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 125. ISBN 978-83-01-13410-5.
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 446. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 115. ISBN 0-674-37299-9.
