Data i miejsce urodzenia
|
7 sierpnia 1969 Halmstad
|
Wzrost
|
184 cm
|
Informacje klubowe
|
Klub
|
KA2 IF Karlskrona
|
Dorobek medalowy
|
|
Olof Henrik Dagård (ur. 7 sierpnia 1969 w Halmstad) – były szwedzki lekkoatleta, wieloboista.
Medalista mistrzostw Europy oraz halowych mistrzostw Europy i halowych mistrzostw globu. Uczestnik prestiżowego mityngu wielobojowego Hypo-Meeting w Götzis. Ustanawiał rekordy Szwecji w siedmio- i dziesięcioboju. Został wybrany najseksowniejszym mężczyzną w Szwecji w 1995 roku[potrzebny przypis]. Obecnie mieszka w Halmstad, gdzie pracuje jako trener.
Kariera
Międzynarodową karierę zaczynał od zajęcia siódmego miejsca w mistrzostwach Europy juniorów (1987)[1] oraz czwartej lokaty na światowym czempionacie juniorów (1988)[2]. W 1990 uplasował się na dziewiątym miejscu podczas mistrzostw Europy w Splicie, a dwa lata później był trzynasty na mistrzostwach świata. Największe sukcesy odnosił w latach 1994–1995, kiedy to zdobył srebrny medal halowego czempionatu Starego Kontynentu oraz był wicemistrzem Europy (1994), a w 1995 zdobył brązowy medal halowych mistrzostw świata. W Göteborgu w 1995 był szesnasty na mistrzostwach świata, w Budapeszcie w 1998 był piętnasty, a w 1999 zajął siódme miejsce podczas kolejnego światowego czempionatu. W swoim jedynym olimpijskim starcie – w 2000 w Sydney – zajął 10. miejsce. Medalista mistrzostw Szwecji w różnych konkurencjach: ma w dorobku dwa złote medale krajowego czempionatu w dziesięcioboju[3], trzy złote medale w siedmioboju[4] a także medale w innych konkurencjach lekkotletycznych.
Rekord życiowy w dziesięcioboju: 8403 pkt. (11 września 1994, Talence) – rezultat ten był aż do 2009 roku rekordem Szwecji, kiedy to pobity został przez Nicklasa Wiberga (8406 pkt). Dagård jest aktualnym rekordzistą kraju w siedmioboju (6142 pkt. w 1995).
Osiągnięcia
Rekordy życiowe
Przypisy
Bibliografia