PROFILBARU.COM

Heike monogatari (jap. 平家物語) – anonimowy japoński epos rycerski z gatunku gunki-monogatari, opowiadający o rywalizacji rodów Taira (Heike) i Minamoto (Genji) w XII-wiecznej Japonii^[1].

Epos opisuje długi ciąg wydarzeń, których kulminacją była toczona w latach 1180–1185 wojna Gempei^[1]^[2]. Można go podzielić na trzy wyraźnie odrębne części. Główną postacią pierwszej części utworu jest Kiyomori Taira, w drugiej i trzeciej na pierwszy plan wysuwają się przedstawiciele rodu Minamoto: Yoshinaka, Yoritomo i Yoshitsune. Finalnym elementem narracji jest bitwa w zatoce Dan-no-Ura, która zakończyła się ostateczną klęską rodu Taira^[3]. W utworze silnie podkreślono wątki wypływające z myśli buddyjskiej: nietrwałość rzeczy i sprawiedliwą odpłatę za popełnione czyny^[2].

Utwór zachował się w około 80 wariantach, różniących się długością. Część z nich przeznaczona jest do czytania, część natomiast do melorecytacji. Niemożliwe jest wskazanie konkretnego autora, a utwór najprawdopodobniej rozwijał się stopniowo na drodze kompilacji różnych tekstów^[1]. Zasadniczy zrąb eposu datowany jest na okres między 1202 a 1221 rokiem^[3], najbardziej znana wersja przeznaczona do melorecytacji pochodzi natomiast z 1371 roku^[1]^[3]. Przepełniony ideałami moralnymi charakterystycznymi dla klasy samurajów tekst Heike monogatari stanowił przez wieki źródło natchnienia dla innych pisarzy, adaptowany był na potrzeby teatru nō i kabuki, a współcześnie przenoszony na ekrany^[1]^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Japan at War: An Encyclopedia. edited by Louis G. Perez. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2013, s. 115. ISBN 978-1-59884-741-3.
↑ ^a ^b William E. Deal: Handbook to Life in Medieval and Early Modern Japan. Oxford: Oxford University Press, 2006, s. 253. ISBN 978-0-19-533126-4.
↑ ^a ^b ^c ^d Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 305. ISBN 0-674-01753-6.