Data i miejsce urodzenia
16 sierpnia 1950 San Fernando
Wzrost
187 cm
Dorobek medalowy
Hasely Joachim Crawford (ur. 16 sierpnia 1950 w San Fernando [1] ) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta , sprinter , pierwszy mistrz olimpijski z Trynidadu i Tobago.
Przebieg kariery
Pochodzi z rodziny wielodzietnej (ma dziesięcioro rodzeństwa). Zaczął uprawiać lekką atletykę w wieku 17 lat. W 1970 zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów oraz zajął 6. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w Edynburgu[2] . Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Crawford awansował do finału biegu na 100 metrów, lecz go nie ukończył na skutek kontuzji ścięgna[1] . Zdobył srebrny medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach panamerykańskich w 1975 w Meksyku[3] .
Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu Crawford wygrał bieg na 100 metrów przed Donem Quarrie z Jamajki. Awansował również do finału biegu na 200 metrów , ale doznał urazu pachwiny i ukończył bieg idąc[1] .
Wygrał bieg na 100 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1977 w Xalapa-Enríquez [4] , a także zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1978 w Medellín [5] . W tym samym roku zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz brązowy medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Edmonton[2] . Startował na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie w biegu na 100 metrów, ale odpadł w ćwierćfinale, a w 4 × 100 metrów w przedbiegach[1] . Odpadł w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[2] . Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów. Na wszystkich czterech igrzyskach olimpijskich, w których brał udział, był chorążym reprezentacji Trynidadu i Tobago podczas ceremonii otwarcia[1] .
Był mistrzem Trynidadu i Tobago w biegu na 100 metrów w 1972, 1975, 1976, 1979 i 1980, a także w biegu na 200 metrów w 1976[6] . W swojej ojczyźnie był uwieczniony na znaczkach pocztowych . Jego imię nosi stadion sportowy w Port-of-Spain .
Rekordy życiowe
źródło[7] :
100 m – 10,06 s. (1976)
200 m – 20,2 s. (1976)
Przypisy
↑ a b Nie rozegrano
↑ a b Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach występują też zawodnicy z innych krajów
W latach 1906–1986, bieg rozgrywano na dystansie 60 jadrów (54,864 metra) z wyjątkiem lat 1933–1939 (60 metrów) i 1913–1915 (75 metrów). W latach 1987–1990 bieg rozgrywano na dystansie 55 metrów.
Identyfikatory zewnętrzne: