Hansjörg Kunze w Poczdamie 6 czerwca 1987
|
| Data i miejsce urodzenia
|
28 grudnia 1959
Rostock
|
| Wzrost
|
179 cm
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Hansjörg Kunze (ur. 28 grudnia 1959 w Rostocku[1]) – niemiecki lekkoatleta reprezentujący NRD, specjalista biegów długodystansowych, medalista olimpijski z 1988 z Seulu.
Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku, za swymi późniejszymi rywalami Hiszpanem José Manuelem Abascalem i rodakiem z NRD Wernerem Schildhauerem[2].
Zwyciężył w biegu na 5000 metrów w finale Pucharu Europy w 1979 w Turynie[3]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdzie odpadł w półfinale biegu na 5000 metrów[1]. Zajął 3. miejsce w tej konkurencji w finale Pucharu Europy w 1981 w Zagrzebiu[3]. Był drugi w biegu na 5000 metrów w Pucharze Świata w 1981 w Rzymie[4]. Zajął 9. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[5]. Zajął 4. miejsce w mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie.
Został brązowym medalistą biegu na 10 000 metrów podczas pierwszych mistrzostw świata w 1983 w Helsinkach[6]. Nie ukończył biegu na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[7].
Ponownie wywalczył brązowy medal w biegu na 10 000 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[6]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zdobył brązowy medal w biegu na 5000 metrów, a w biegu na 10 000 metrów był szósty[1].
Hansjörg Kunze był mistrzem NRD w biegu na 5000 metrów w latach 1968, 1983, 1984, 1986 i 1987 oraz brązowym medalistą w 1982[8], a także mistrzem w biegu na 10 000 metrów w 1984 i 1986-1988 oraz wicemistrzem w 1981 i 1983[9]. Był również mistrzem NRD w biegu przełajowym (długi dystans) w 1982[10] oraz wicemistrzem w biegu na 1500 metrów w 1979[11]. Zdobywał także halowe mistrzostwo NRD w biegu na 3000 metrów w 1980 i 1984[12] oraz w biegu na 5000 metrów w 1980, 1981 i 1983[13].
9 sierpnia 1981 w Rieti ustanowił rekord NRD w biegu na 5000 m wynikiem 13:10,40, który został rekordem zjednoczonych Niemiec i został poprawiony dopiero w 1992 przez Dietera Baumanna[14].
Rekordy życiowe[15]:
Przypisy
- ↑ a b c Hansjörg Kunze [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-13] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1977 [online], wjah.co.uk [dostęp 2016-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ a b European Cup A Final and Super League (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2012-02-14] (ang.).
- ↑ IAAF World Cup in Athletics [online], gbrathletics [dostęp 2012-01-21] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 178.
- ↑ a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 130 [dostęp 2020-08-13] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 187.
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (5000m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-01-21] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (10000m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-01-21] (niem.).
- ↑ East German Championships [online], gbrathletics [dostęp 2012-02-12] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (1500m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-01-21] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (3000m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-01-21] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (5000m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-01-21] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 45.
- ↑ Hansjörg Kunze, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-01-21] (ang.).
Linki zewnętrzne
