Gwara zawodowa

Gwara zawodowa, gwara profesjonalna, żargon zawodowy[1], profesjolekt[2]mowa środowiskowa właściwa dla przedstawicieli określonego zawodu. Od formy powszechnej języka standardowego różni się przeważnie wyłącznie leksyką (profesjonalizmami) i frazeologią. Zasadniczo funkcjonuje wyłącznie w formie ustnej, sporadycznie wykorzystywana jest także jako materiał w utworach literackich. Gwarę profesjonalną tworzą jednostki leksykalne przyjęte do środowiskowych kontaktów nieformalnych; odróżnia się ją od terminologii oficjalnej stosowanej przez daną grupę zawodową[3].

Termin często traktowany jako synonimiczny w stosunku do określeń żargon, slang, język specjalny.

Niekiedy granica między wąsko pojętą gwarą zawodową a szerszą gwarą środowiskową jest dosyć płynna, np. gwara myśliwska (język łowiecki) (obecnie jest to raczej gwara środowiskowa). Przykłady gwar zawodowych: prawnicza, lekarska, informatyczna, matematyczna.

Bliskoznaczny termin „profesjolekt” odnosi się do odmian języka potocznego, które cechują się występowaniem słownictwa zawodowego (profesjonalnego)[4]. Z kolei termin „gwara (zawodowa)” został przeniesiony z dialektologii i czasem uchodzi za mało trafny; jest częściowo uzasadniony z tego względu, że gwary zawodowe robotników i rzemieślników zachowują pewne związki z gwarami tradycyjnymi, wykazując cechy fonetyczne i fonologiczne odbiegające od norm języka ogólnonarodowego[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. Urszula Żydek-Bednarczuk, Słownictwo z zakresu motoryzacji we współczesnym języku polskim, Katowice: Uniwersytet Śląski, 1987, s. 12, ISBN 83-226-0184-0, OCLC 25888746.
  2. Tomasz Piekot, Język w grupie społecznej – wprowadzenie do analizy socjolektu, Wałbrzych: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Angelusa Silesiusa, 2008, s. 20, ISBN 978-83-88425-38-7, OCLC 297524942.
  3. Juliusz Kurkiewicz, Kwalifikatory w Wielkim słowniku języka polskiego, [w:] Piotr Żmigrodzki, Renata Przybylska (red.), Nowe studia leksykograficzne, Kraków: Wydawnictwo „Lexis”, 2007, s. 29–45, ISBN 978-83-89425-37-9, OCLC 192094420, patrz s. 33.
  4. Aleksander Wilkoń, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1987 (Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 865), s. 96–97, ISBN 978-83-226-0124-2, OCLC 30112489 [dostęp 2024-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-22].
  5. Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański, Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 224–225, OCLC 878841339.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!