Godło Indii jest adaptacją wyobrażenia z kapitelu jednej z tzw. kolumn Aśoki, pochodzącego z Sarnath, przechowywanego w tamtejszym muzeum archeologicznym. Rzeźba przypomina kształtem kwiat lotosu; składa się z czterech lwów symbolizujących cztery szlachetne prawdybuddyzmu. Figury stoją tyłem do siebie na graficznym przedstawieniu Koła Dharmy. Poniżej zauważyć można postacie słonia (po stronie wschodniej), lwa (północnej), galopującego konia (południowej) i byka (zachodniej), które w mitologii indyjskiej oznaczają kolejno: sen, jaki przytrafił się matce Buddy, Mai, odwagę oraz moment, w którym Siddhartha Gautama opuszcza dom w poszukiwaniu nirwany[potrzebny przypis]. Figury porozdzielane są owalnymi kształtami czakrów; jeden z nich znajduje się na obecnej fladze Indii. Pod spodem znajduje się napis w sanskrycieसत्यमेव जयते (pol.Prawda zawsze zwycięża). Obfite użycie symboliki buddyjskiej związane jest z samym Aśoką, najwybitniejszym przedstawicielem dynastii Maurjów, który przeszedł około 250 p.n.e. na tę wiarę i stał się jej gorliwym wyznawcą. Był to jedyny władca, który zdołał zjednoczyć Indie w granicach porównywalnych do współczesnych.
Większość stanów i terytoriów związkowych w Indiach ma własne godło państwowe, pieczęć lub herb, które są używane jako oficjalny symbol rządowy. Sześć stanów i pięć terytoriów związkowych używa godła Indii jako oficjalnej pieczęci rządowej.
Gwiazda Indii, godło używane w Indiach podczas brytyjskiego panowanie.
Niektóre księstwa w Indiach Brytyjskich
Wszystkie księstwa przestały istnieć na przełomie lat 40 i 50, po niepodległości Indii. W nawiasie podano nazwę stanu w którym leżą ziemie dawnych księstw.