Gliniec (gromada)

Gliniec

gromada
1954–1973
Państwo	Polska
Województwo	kieleckie
Powiat	1954–55: opoczyński 1956–72: przysuski
Data powstania	29 września 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1973
Siedziba	Gliniec
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 6
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 21
brak współrzędnych

Gliniec (planowana lecz nie zimplementowana nazwa: Janików^[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[4][5].

Gromadę Gliniec z siedzibą GRN w Glińcu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[4] – w powiecie opoczyńskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13g/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[6] Janików, Beźnik wieś, Beźnik kol., Brogowa, Gliniec i Klonowa ze zniesionej gminy Skrzyńsko w tymże powiecie^[7]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej^[1]. Gromada powstała w miejsce planowanej gromady Janików z siedzibą w Janikowie^[1].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu przysuskiego w tymże województwie^[8].

1 stycznia 1969 do gromady Gliniec przyłączono wieś Więcierzowa Wola z gromady Sady w tymże powiecie^[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej^[10].

Przypisy

1. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Opocznie z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 30)
2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
4. Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956. Brak numerów stron w książce
5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959. Brak numerów stron w książce
6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
7. Uchwała Nr 13g/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu opoczyńskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
8. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 288
9. Uchwała XV/58/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 14 października 1968 r. w sprawie zmiany granic i nazw niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 23 grudnia 1968 r., Nr. 27, Poz. 225)
10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971. Brak numerów stron w książce