Glabella trylobitów

Głowa trylobita. Glabella oznaczona na zielono

Glabella – część ciała trylobitów.

Glabella stanowi część osiową głowy i jest przedłużeniem rachis. Jest wyższa niż położone po bokach od niej policzki, od których odgraniczona jest bruzdami osiowymi (ang. axial furrows). Glabella może przybierać różny kształt i szerokość, ale zwykle jest silnie wypukła^[1][2][3]. Przez jej powierzchnię mogą biec częściowe lub całkowite bruzdy glabellarne (ang. glabellar furrows), wskazujące na jej pierwotną segmentację^[2]. Ku przodowi glabella może sięgać przedniej krawędzi głowy lub kończyć się wcześniej. W tym ostatnim przypadku znajduje się przed nią płaska część fixigenae nazywana polem preglabellarnym^[1]. Tylna część glabelli wydzielona bruzdą potyliczną nosi nazwę pierścienia potylicznego (ang. occipital ring)^[2].

Przypisy

1. Riccardo Levi-Setti: Trilobites. University of Chicago Press, 1995. ISBN 978-0-226-47452-6. Brak numerów stron w książce
2. Rhona M. Black: The elements of palaeontology. Wyd. II. Cambridge University Press, 1988, s. 151–152. ISBN 978-0-521-34836-2.
3. Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. PWN, 2005, s. 420–423.