Giuseppe Schirò OSBI (alb. Zef Skiro ; ur. 1690 w Piana degli Albanesi , zm. 2[1] lub 3 grudnia 1769 w Rzymie ) – włoski duchowny katolicki obrządku bizantyjskiego pochodzenia albańskiego , arcybiskup Durrës , pisarz, działacz religijny i społeczny.
Giuseppe Schirò urodził się w 1690 r. w miejscowości Piana dei Greci (obecnie Piana degli Albanesi) w rodzinie arboreskiej . W 1707 wstąpił do zakonu bazylianów w Mezzojuso [2] łacinę , grekę , teologię i filozofię w Kolegium Greckim [2] nowicjatu w Grottaferracie [3] [2] Himarrë , której celem było przyciągnięcie miejscowych prawosławnych do Kościoła katolickiego . Mimo niewielkich efektów misji Giuseppe Schirò zebrał wiele doświadczeń, które pozwoliły na większe sukcesy kolejnych misji katolickich na tym obszarze[4]
2[5] [1] 1736 Giuseppe Schirò został przez papieża Klemensa XII uhonorowany godnością arcybiskupa Durrës , jednak resztę życia spędził w Rzymie , gdzie zmarł[5]
Giuseppe Schirò pisał w języku greckim i arbaryjskim . Mimo utrudnień ze strony władz tureckich dbał o funkcjonowanie albańskiej szkoły, założonej przez Onufra Konstandiniego w 1660-1661 w Himarze . Działalność oświatowa i literacka Giuseppa Schirò spowodowała, że jest uznawany za jednego z prekursorów piśmiennictwa albańskiego[6] .
Abp Giuseppe Schirò był konsekratorem m.in. Jasona Junosza Smogorzewskiego [1] .
Przypisy
Bibliografia
