Studiował w kolegium jezuickim w Mediolanie, a następnie na uniwersytecie w Pizie. Tam też wykładał aż do 1686 r., gdy został profesorem matematyki na uniwersytecie w Mantui.
Matematyczne zainteresowania Cevy skupiały się na geometrii[1]. W 1678 r. opublikował odkryte przez siebie twierdzenie, zwane dziś twierdzeniem Cevy. Było to jedno z największych odkryć w dziedzinie geometrii euklidesowej od czasów starożytnych.
Ceva odkrył również i opublikował zapomniane twierdzenie Menelaosa. Inne jego prace dotyczą mechaniki, statyki, hydrauliki i ekonomii[2]. Opublikowana w 1711 r. De Re Nummeraria była jedną z pierwszych książek poświęconych ekonomii matematycznej. Ceva analizował w niej warunki równowagi systemu monetarnego niewielkiego państwa.