Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve
Madame de V***
Portret Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, Louis Carrogis Carmontelle, 1759
|
| Data i miejsce urodzenia
|
28 listopada 1685
Paryż
|
| Data i miejsce śmierci
|
29 grudnia 1755
Paryż
|
| Narodowość
|
francuska
|
| Język
|
francuski
|
| Dziedzina sztuki
|
literatura
|
| Epoka
|
rokoko
|
| Ważne dzieła
|
|
Piękna i Bestia
|
|
|
Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve (ur. 28 listopada 1685 w Paryżu, zm. 29 grudnia 1755 tamże) – francuska pisarka, współcześnie znana przede wszystkim jako autorka pierwszej wersji baśni Pięknej i Bestii (1740).
Jako córka Jeana Barbota i Suzanne Allaire, Gabrielle-Suzanne Barbot była potomkinią dwóch protestanckich rodów szlacheckich z La Rochelle. W 1706 roku wyszła za podpułkownika Jeana-Baptiste'a Gaalona de Villeneuve, szlachcica z Poitou. Już po kilku miesiącach małżeństwa zażądała rozdzielności majątkowej ze względu na rozrzutność męża i jego skłonność do hazardu. W 1708 roku urodziła córkę, brak jednak informacji w źródłach o tym, czy dziecko dożyło dojrzałości. Owdowiała w 1711 roku.
W kolejnych latach jej sytuacja finansowa stopniowo się pogarszała. W latach trzydziestych de Villeneuve zamieszkała w Paryżu, gdzie w 1734 roku ukazał się jej debiut literacki Le Phénix conjugal (Feniks małżeński). Tam też poznała dramaturga Crébillona-ojca, z którym mieszkała do końca życia, zarządzając jego domem i asystując mu w pracy cenzora.
Zmarła w 1755 roku.
Twórczość
Gabrielle-Suzanne de Villeneuve publikowała utwory literackie od lat trzydziestych XVIII wieku, posługując się pseudonimem "Madame de V***". Była autorką noweli Le Phénix conjugal (1734, pol. Feniks małżeński), dwóch zbiorów baśni (La Jeune Américaine et les contes marins, 1740, pol. Młoda Amerykanka i baśnie morskie; Les Belles solitaires, 1745, pol. Piękne samotnice) oraz czterech powieści, z których największy sukces odniosła La Jardinière de Vincennes (1753, pol. Ogrodniczka z Vincennes). Trwałą sławę pisarce przyniosła jednak baśń La Belle et la Bête (Piękna i Bestia), która znalazła się w zbiorze z 1740 roku. Szesnaście lat później została ona zaadaptowana przez Jeanne-Marie Leprince de Beaumont i w tej skróconej i uproszczonej wersji weszła do kanonu literatury dziecięcej[2][3].
Przypisy
- ↑ EliseE. Biancardi EliseE., Notice bio-bibliographique, [w:] Gabrielle-Suzanne deG.S. Villeneuve, Jeanne-Marie Leprince deJ.M.L. Beaumont, La Jeune Américaine et les contes marins. Les Belles solitaires. Magasin des enfants, Paris: Honoré Champion, 2008, s. 29-69, ISBN 978-2-7453-1638-7 .
- ↑ Gabrielle-Suzanne de Villeneuve (1695?-1755). [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Jolanta Ługowska: W Fantazjanie i gdzie indziej. Szkice o baśni literackiej. Wrocław: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze / Uniwersytet Wrocławski, 2006, s. 177.
